Zachęcam was ja, więzień w Panu – napisał św. Paweł do chrześcijan w Efezie, wspólnoty założonej przez siebie w stolicy rzymskiej prowincji Azja. Drugi raz w tym liście pisze o sobie „więzień”. I nie jest to metafora, ale realne położenie.
We wszystkich listach o Pawle jako więźniu mowa jest 11 razy. Badacze działalności Apostoła Narodów mówią o jego pięcio-, a nawet sześciokrotnym pobycie w więzieniach. Pierwsze aresztowanie miało miejsce w Macedonii, podczas drugiej podróży misyjnej. Cudowne uwolnienie z niego opisują obszernie Dzieje Apostolskie. Drugi raz Paweł był uwięziony w Efezie, podczas trzeciej podróży misyjnej. Dzieje Apostolskie nie piszą o tym wprost, ale sytuacja buntu rzemieślników i opuszczenie miasta przez ewangelizatora zakładają wcześniejszy pobyt w więzieniu. Po raz trzeci św. Paweł został aresztowany w Jerozolimie, po zakończeniu trzeciej podróży apostolskiej. Był więziony w twierdzy Antonia, tej samej, w której przed drogą krzyżową więziono Pana Jezusa. Czwarte więzienie to Cezarea Nadmorska w Palestynie. Stamtąd apostoł został przewieziony do Rzymu, do piątego więzienia, które było czymś na kształt aresztu domowego. Jeśli przyjmie się starszą tradycję, opowiadającą o tym, że zwolniony z rzymskiego więzienia św. Paweł udał się do Hiszpanii, to uwięzienie go w Rzymie po powrocie z wyprawy ewangelizacyjnej jest szóstym aresztowaniem. I ten ostatni pobyt zakończył się męczeńską śmiercią za Chrystusa.
To dla nas sygnał, że cenisz rzetelne dziennikarstwo jakościowe. Czytaj, oglądaj i słuchaj nas bez ograniczeń.
ks. Zbigniew Niemirski