Za jego wstawiennictwem działy się liczne cuda
Po radę przychodzili do niego nie tylko mnisi, ale także ludność ziem ruskich, prosząc o modlitwę, dzięki której chorzy odzyskiwali zdrowie.
Antoni urodził się pod koniec X wieku w grodzie Lubecz, leżącym na północ od Kijowa. Jego pierwotne imię to Antypas. Jako młody człowiek udał się na Wschód, by poznać życie tamtejszych mnichów. Dotarł na Górę Athos w Grecji, gdzie przyjął imię Antoniego Pustelnika. Po powrocie na Ruś, w pobliżu Kijowa, zajął jedną z pieczar, gdzie prowadził życie pustelnicze. Stąd jego przydomek „Peczerski”.
Mówi o. Stanisław Tasiemski, dominikanin.
Święty Antoni Peczerski zmarł 10 lipca 1073 roku w wieku 90-ciu lat. Jest uważany za ojca życia monastycznego na Rusi.
W ikonografii przedstawiany jest jako mnich z długą, siwą brodą oraz z prawą ręką uniesioną na znak błogosławieństwa.
