Ustawieni do pionu

1. Przemienienie na górze Tabor można porównać do rekolekcji. Jezus zabiera trzech wybranych uczniów na wysoką górę, aby tam umocnić ich wiarę. My także potrzebujemy takiej wyprawy. Na co dzień żyjemy w dolinach naszych zmartwień, grzechów, nałogów, trosk… Zarówno tych koniecznych, jak i tych nadmiernych, wynikających z naszych lęków czy wręcz niewiary w Bożą opatrzność. Musimy spojrzeć z góry na wszystko. Z góry, czyli z Bożej perspektywy. Jezus chce nas wziąć za rękę, jak Piotra, Jakuba i Jana. I poprowadzić wysoko. Istotny jest ów ruch w górę, czyli w stronę Boga. Na co dzień wędrujemy „w poziomie”. Z domu do pracy, sklepu, szkoły, kina, na uczelnię. I z powrotem. Dla życia w pełni ludzkiego niezbędny jest ów kierunek pionowy, wertykalny. Przypomina się tytuł eseju ks. Pasierba „Pionowy wymiar kultury”. Wszystko w życiu człowieka ma wymiar pionowy, czyli odniesienie do Boga, do wieczności. Praca, miłość, cierpienie, wychowanie, polityka. Wielki Post, rekolekcje są po to, by odzyskać pion.