Wielki Post to czas oczyszczenia źródła, tak by strumienie łaski płynęły w moim sercu.
1. „Duch wyprowadził Jezusa na pustynię”. Zwięzły opis kuszenia na pustyni następuje zaraz po opisie chrztu w Jordanie. To ważny szczegół. Podczas chrztu Jezus został namaszczony Duchem Świętym. To była inicjacja, początek Jego misji. I od razu Duch prowadzi Pana na pustynię, na pole bitwy z diabłem, aby ją tam objawić swą moc. Jezus przeżywa czterdzieści dni duchowej walki, rekolekcje na początek drogi. Chrzest to zanurzenie w wodzie, a pustynia to brak. Czasem trzeba doświadczyć braku wody, aby ją docenić wodę. W tradycji Kościoła Wielki Post jest czasem odnowienia naszego chrztu. Istotą tej odnowy jest pokuta, czyli walka z grzechem, pożądliwością, szatanem. Pokuta człowieka ochrzczonego ma zawsze związek z chrztem. To walka o to, by łaska otrzymana w chrzcie owocowała. By to chrzcielne źródło na pustyni mojego życia nawadniało moją codzienność, moje myślenie i działanie. Źródło może zostać zasypane przez piaski naszych grzechów, brudów, zwątpień, diabelskich działań. Wielki Post to czas oczyszczenia źródła, tak by strumienie łaski płynęły w moim sercu. Każda spowiedź jest w istocie powrotem do chrztu, odnowieniem „chrzcielnej” (chrześcijańskiej) tożsamości.
To dla nas sygnał, że cenisz rzetelne dziennikarstwo jakościowe. Czytaj, oglądaj i słuchaj nas bez ograniczeń.
ks. Tomasz Jaklewicz