Na zawsze z Ukochanym

Święty Paweł chce pocieszyć chrześcijan z Tesaloniki opłakujących swoich zmarłych. Takiego pocieszenia i my potrzebujemy, zwłaszcza wtedy, gdy śmierć zabiera kogoś bliskiego. Nadzieja płynie z pustego grobu Jezusa. „Jeśli bowiem wierzymy…”. No właśnie, klucz leży w tym „jeśli”. Jeśli wierzymy w zmartwychwstanie Jezusa, to ta wiara przekłada się na nadzieję, że i my wyjdziemy z grobu. Paweł zwraca uwagę, że jego nauczanie jest „słowem (gr. logos) Pańskim”, czyli nie chodzi o ludzki wymysł, ale o słowo Boga, które jest przekazywane w Kościele. Ciekawostka językowa, a może więcej niż ciekawostka: otóż słowo „umarli” można przetłumaczyć również jako „zasnęli”. Mamy więc zwrot „zasnąć (umrzeć) w Jezusie”. Co to znaczy? W listach Pawła często występuje zwrot „w Chrystusie” lub „w Jezusie”. Podkreśla on związek człowieka z Jezusem, głęboką jedność, utożsamienie, komunię. Ktoś, kto za życia jest włączony w Ciało Chrystusa (Kościół), ten w chwili śmierci zasypia w Jezusie, po to, by się zbudzić do nowego życia. Kładąc się spać, uczymy się umierać. Tracimy świadomość na kilka dobrych godzin, ale budzimy się wypoczęci, z nowym zapasem sił. Kiedy zasypiasz, pomyśl o Jezusie, o niebie, o wieczności. Zasypiaj w Bogu, gotuj się na śmierć.