Medycyna bardziej ludzka

Rozwój nauk medycznych sprawia, że pojawiają się wciąż nowe problemy, nie tylko natury ekonomicznej, ale także etycznej. Czy wszystko, co technicznie możliwe w medycynie, jest moralnie dopuszczalne? Gdzie jest granica między uporczywą terapią a eutanazją? Czy wolno od przepracowanych lekarzy wymagać bardziej osobowego podejścia do pacjenta? Lista szczegółowych pytań wciąż rośnie. W związku z nadchodzącym świętem patronalnym służby zdrowia, przypadającym we wspomnienie św. Łukasza (18 października), warto zwrócić uwagę na głos Kościoła, który mierzy się z nowymi wyzwaniami. Ukazało się właśnie polskie tłumaczenie „Nowej karty pracowników służby zdrowia”. Jest to zwięzły dokument opublikowany przez Papieską Radę ds. Służby Zdrowia, której przewodniczył zmarły niedawno abp Zygmunt Zimowski. Karta jest „nowa”, ponieważ jest to zaktualizowana wersja dokumentu z 1994 r. Karta jest swego rodzaju poradnikiem etyki zawodowej, ale jest to dokument ważny nie tylko dla pracowników służby zdrowia. W szerszym społeczno-kulturowym kontekście Karta jest protestem przeciwko nurtowi dehumanizacji medycyny. Jest obroną prawdy o wartości i godności osoby ludzkiej (pacjenta i lekarza), świętości ludzkiego życia i wynikających z tej prawdy norm etycznych. Dokument opiera się na chrześcijańskiej wizji człowieka, ale odwołuje się także do przysięgi Hipokratesa, która przez całe wieki przypominała o fundamentalnym znaczeniu etyki w służbie zdrowia.