Bóg jest Panem życia i to On decyduje

Za czasów Heroda, króla Judei, żył pewien kapłan, imieniem Zachariasz, z oddziału Abiasza. Miał on żonę z rodu Aarona, a na imię było jej Elżbieta. Oboje byli sprawiedliwi wobec Boga i postępowali nienagannie według wszystkich przykazań i przepisów Pańskich. Nie mieli jednak dziecka, ponieważ Elżbieta była niepłodna; oboje zaś byli już posunięci w latach.

Kiedy w wyznaczonej dla swego oddziału kolei pełnił służbę kapłańską przed Bogiem, jemu zgodnie ze zwyczajem kapłańskim przypadł los, żeby wejść do przybytku Pańskiego i złożyć ofiarę kadzenia. A cały lud modlił się na zewnątrz w czasie kadzenia. Naraz ukazał mu się anioł Pański, stojący po prawej stronie ołtarza kadzenia. Przeraził się na ten widok Zachariasz i strach padł na niego.

Lecz anioł rzekł do niego: „Nie bój się, Zachariaszu; twoja prośba została wysłuchana: żona twoja Elżbieta urodzi ci syna, któremu nadasz imię Jan. Będzie to dla ciebie radość i wesele; i wielu z jego narodzenia cieszyć się będzie. Będzie bowiem wielki w oczach Pana; wina i sycery pić nie będzie i już w łonie matki napełniony będzie Duchem Świętym. Wielu spośród dzieci Izraela nawróci do Pana, Boga ich; on sam pójdzie przed Nim w duchu i mocy Eliasza, żeby serca ojców nakłonić ku dzieciom, a nieposłusznych do usposobienia sprawiedliwych, by przygotować Panu lud doskonały”.

Jan – cieszący się Boską łaską. Takie znaczenie ma to hebrajskie imię. Niesie ze sobą potężny ładunek dobrych wiadomości – szeroko rozumianą radość, a ponadto obdarowanie przez samego Boga. Dla Elżbiety i Zachariasza już wiadomość o tym, że doczekają się potomstwa, była przyczyną wielkiej radości. Radość z narodzin Jana przeniosła się także na krewnych i znajomych, którzy cieszyli się wraz z rodzicami. To bardzo ważne, żeby umieć radować się ze szczęścia innych. Bóg dochowuje zawsze składanych obietnic, nawet kiedy zgodnie z naszą logiką jest to zupełnie niemożliwe. Zwłaszcza w kwestiach życia, narodzin Pan Bóg potrafi dokonywać rzeczy niepojętych, niewytłumaczalnych z medycznego punktu widzenia, cudownych. Na szczęście to Bóg jest Panem życia i to On decyduje; cud narodzin pozostaje cudem. Spełniony ojciec, Zachariasz, został obdarowany upragnionym potomkiem, dlatego po narodzinach Jana, napełniony Duchem Świętym, wyśpiewa jeden z najpiękniejszych poematów dziękczynnych zapisanych na kartach Ewangelii. Czy dziękuję Bogu za to, czym mnie obdarował? Jaki śpiewam Mu psalm?