„Tajemnice Fatimy”

Ten 400-stronicowy album - zawierający chyba ponad tysiąc ilustracji – daje nie tylko informacje o treści i okolicznościach samych objawieniach. Rysuje też niezwykle szeroki kontekst przesłania z Fatimy. Dzięki temu można się nie tylko dowiedzieć, ale też dużo głębiej zrozumieć, o co chodziło Matce Bożej.

I tak dowiadujemy się o wybuchu w 1910 r. w Portugalii rewolucji, która wyniosła na szczyty władzy antyklerykalnych masonów. W kolejnych latach w kraju tym usuwane są symbole religijne znajdujące się w miejscach publicznych, likwiduje się kościelne święta, odbiera się katolickim szkołom prawo nauczania, konfiskuje majątek Kościoła, biskupów skazuje na banicję. Premier Alfonso Costa zyskuje sobie przydomek „zabójcy zakonników”. W tym samym okresie (w 1917 r.) w Rzymie masoni organizują wielką manifestację. Na ich sztandarach widnieją się wizerunki Lucyfera (świadkiem tego jest o. Maksymilian Kolbe). Toczy się już I wojna światowa, a w Rosji narasta rewolucyjne wrzenie.

Górny pisuje dokładnie objawienia. Mówi także o represjach, jakie dotknęły wizjonerów, w tym o skierowanej do Łucji groźbie śmierci.

Sporo miejsca poświęcone jest cudowi słońca, który towarzyszył objawieniu 13 października 1917 r. Dziesiątki tysięcy ludzi, wierzących i niewierzących, rolników i profesorów, było świadkami tego, jak słońce migocze, zmienia barwy, a w końcu jak olbrzymia ognista kula pędzi w kierunku przerażonego tłumu. Potem zatrzymuje się i wraca do swego zwykłego stanu. Nauka nie potrafi wyjaśnić tego zjawiska. Wyjaśnienia meteorologiczne nie tłumaczą, jak to możliwe, że przemoczony do suchej nitki tłum w krótkim czasie całkowicie wysechł, podobnie jak błotnista ziemia, która była po tym tak spękana, jakby od dawna nie widziała deszczu. Wyjaśnienia psychologiczne, mówiące, że w tłumie doszło do zbiorowej halucynacji, nie są w stanie wytłumaczyć, w jaki sposób zjawisko to dotknęło ludzi będących i w towarzystwie wizjonerów, i tych znajdujących się nawet 40 km od Fatimy.

Autor tekstu albumu przechodzi przez kolejne dziesięciolecia i wskazuje związki największych wydarzeń historycznych z objawieniami fatimskimi.

Jednym z nich jest zamach na Jana Pawła II, dokonany w 13 maja 1981 r., czyli w rocznicę pierwszego objawienia w Fatimie. Górny opisuje go żywym reporterskim językiem. Nie jest to jednak powtarzanie informacji o ogólnie znanych faktach, ale poszerzanie ich o kontekst, którym była m.in. tocząca się w tym czasie we Włoszech gorąca kampania przed referendum w sprawie dopuszczalności aborcji. Dowiadujemy się m.in. o tym, że jak włoska chadecja zezwoliła najpierw wyjątkowo na aborcje u kobiet z Seveso – miejscowości, w której doszło do wycieku trujących substancji, a następnie firmowała nazwiskami swych liderów ustawę legalizującą zabijanie nienarodzonych. Autorzy nie pominęli nawet takich szczegółów, jak historia i schemat konstrukcyjny pistoletu browning HP, przy pomocy którego Ali Agca chciał zamordować Jana Pawła II.

Podsumowując: trudno chyba o lepszy popularny przewodnik po objawieniach fatimskich niż ten album, wydany w ich 100-lecie.