13 stycznia 1942 r. w KL Dachau schorowanego ks. Szramka postawiono pod strumieniem lodowatej wody. Rodzinę później powiadomiono, że zgon nastąpił „mimo lekarskiej opieki”. Minęła 75. rocznica śmierci błogosławionego męczennika.
Przed wojną ks. Emil Szramek był znany jako wybitny intelektualista, koneser sztuki, bibliofil, który zgromadził jeden z najcenniejszych księgozbiorów na Górnym Śląsku oraz wspaniałą kolekcję malarską. Był człowiekiem sukcesu w całym tego słowa znaczeniu, szanowanym i cenionym zarówno w kręgach kościelnych, jak i świeckich. Jego publikacje naukowe, a zwłaszcza rozprawa o socjologicznych uwarunkowaniach kwestii narodowościowej na Górnym Śląsku, wyprzedzały epokę. Nie wpisywał się w ciasny model patriotyzmu, który na tym terenie topornie i wyrządzając wiele szkód sprawie narodowej, lansowała śląska sanacja. W czasie studiów teologicznych we Wrocławiu angażował się w działalność tajnej narodowej organizacji ZET, a w czasie powstań śląskich oraz plebiscytu działał na rzecz przyłączenia Górnego Śląska do Polski. Pobiła go za to niemiecka bojówka.
To dla nas sygnał, że cenisz rzetelne dziennikarstwo jakościowe. Czytaj, oglądaj i słuchaj nas bez ograniczeń.
Andrzej Grajewski