Drogi Długonogi Pająku!

Przeczytałam w weekend, po latach, zabawną książkę amerykańskiej pisarki Jean Webster „Tajemniczy opiekun”. Książka dla młodzieży, ale dotyczy college’u, więc starszym też się spodoba.

Jest to historia siedemnastoletniej Agaty Abbott, wychowanki domu sierot, której życie zmienia się o 180 stopni, gdy jeden z opiekunów postanawia sfinansować jej dalszą naukę. Mężczyzna zastrzega sobie jednak pełną anonimowość. Chce otrzymywać od Agaty comiesięczne listy, dotyczące postępów w nauce, a dziewczyna ma go nazywać Johnem Smithem i nie może oczekiwać od niego odpowiedzi.

Agata widziała go tylko raz w domu sierot, w dodatku tylko jego plecy. Zapamiętuje go, jako człowieka niezwykle wysokiego. W listach zaczyna go tytułować Drogim Długonogim Pająkiem. Książka stanowi właśnie zbiór listów – pełnych humory, pogodnych i serdecznych.

Pozwolę sobie na parę cytatów:

„Nie odpowiedział pan na moje pytanie, a przecież było bardzo ważne: CZY JEST PAN ŁYSY? (...) Jest pan staruszek z charakterem!”

„Baszta nasza wskutek swojej starożytności i pokrytych bluszczem murów pełna jest stonóg. To okropne stworzenia. Wolałabym już znaleźć tygrysa pod łóżkiem”.

„Mam świetną zabawę, którą wymyśliłam sobie dawno już, odkąd wzięłam się porządnie do czytania. Wieczorem w łóżku wyobrażam sobie, że jestem główną bohaterką (...) Obecnie jestem Ofelią, ale  jaką rozsądną Ofelią! Staram się zabawiać Hamleta (...). Zupełnie wyleczyłam go z melancholii. (...) On zajmuje się rządzeniem, a ja filantropią”.

Poza tym w moim wydaniu są obrazki i są naprawdę zabawne. Jeden zamieszczam poniżej.

Tajemniczy opiekun nie pozostaje jednak zupełnie „tajemniczym”. Rozwiązanie zagadki jest zaskakujące, niespodziewane i naprawdę wzruszające.

Książka została wydana w 1912 roku, ale nie straciła na swojej aktualności. Czyta się ją z przyjemnością.

Z ciekawostek, w polskim wydaniu nie ma dedykacji, a szkoda, bo po angielsku jest bardzo ładna. Brzmi „dla Ciebie”.