I oto przyszedł 13 maja 1981…

Jan Paweł II wielokrotnie zwracał uwagę na cześć, jaką oddawał Matce Bożej. Jednak, jak sam przyznał w rozmowie z Vittorio Mesorim, dopiero zamach na jego życie sprawił, że mocniej zainteresował się orędziem z Fatimy. To, co działo się później, rozegrało się jak reakcja łańcuchowa, którą zapoczątkowały kule wystrzelone przez Agce.

„Przeczuwałem (...), że jest tu jakaś ciągłość, poczynając od La Salette, Lourdes, aż do Fatimy. (...). I oto przyszedł 13 maja 1981 roku. Kiedy zostałem ugodzony kulą zamachowca na Placu św. Piotra, także nie uświadamiałem sobie, że jest to właśnie ów dzień, kiedy Maryja objawiła się trojgu dzieciom w portugalskiej Fatimie i miała wypowiedzieć do nich słowa, które z końcem stulecia zdają się przybliżać do swego wypełnienia. Czy poprzez całe to wydarzenie jeszcze raz Chrystus nie wypowiedział swojego: ,,Nie lękajcie się!''? Czy nie wypowiedział tych paschalnych słów i do Papieża, i do Kościoła, a pośrednio do całej rodziny ludzkiej?” – zastanawiał się Jan Paweł II w rozmowie z Vittorio Messorim (Przekroczyć prób nadziei, 1994 r.)

Rok po tragicznych wydarzeniach papież udał się do Fatimy, gdzie dziękował Opatrzności za ocalenie. Mówił wtedy pielgrzymom: „Pragnę powiedzieć wam w zaufaniu: ...kiedy przed rokiem, na placu św. Piotra miał miejsce zamach, gdy odzyskałem świadomość, myśli moje pobiegły natychmiast do tego sanktuarium, ażeby w Sercu Matki Niebieskiej złożyć podziękowanie... We wszystkim, co się wydarzyło, zobaczyłem – i stale będę to powtarzał – szczególną matczyną opiekę Maryi. A że w planach Opatrzności nie ma przypadków – zobaczyłem w tym wezwanie i kto wie, przypomnienie orędzia, które stąd wyszło”.

  Bazylika w Fatimie HENRYK PRZONDZIONO /FOTO GOŚĆ Ideę przekazywania światu orędzia Maryi papież realizował już podczas pielgrzymki do Fatimy w rok po zamachu. "Przybędę prosić o poświęcenie Rosji memu Niepokalanemu Sercu" - mówiła Matka Boża w lipcu 1917 roku dzieciom: Łucji, Franciszkowi i Hiacyncie. Nie miały one pojęcia, że Rosja to kraj, w którym bolszewicy próbują zaprowadzić ład bez Boga. Tymczasem Matka Boża w swoim przesłaniu zapowiadała, że Rosja się nawróci, a akt oddania świata Sercu Maryi przyniesie ludzkości ocalenie. Jan Paweł II chciał to uczynić w uroczystym akcie podczas pielgrzymki w 1982 roku. I zrobił to, jednak co do ważności aktu były wątpliwości, ponieważ zgodnie z wolą Najświętszej Dziewicy przekazaną przez siostrę Łucję, takiego aktu mieli dokonać kolegialnie biskupi świata. Tymczasem nie do wszystkich dotarły na czas informacje.

Po dwóch latach przedsięwzięcie zostało powtórzone. W uroczystość Zwiastowania Pańskiego (25 marca 1984 roku) w jedności z wszystkimi biskupami Jan Paweł II poświęcił świat Niepokalanemu Sercu Maryi. By zaakcentować fakt, że wypełnia w ten sposób wolę Matki Najświętszej ukazującej się w Fatimie, prosił, by na ten dzień do Watykanu sprowadzona została fatimska figura.

„O Serce Niepokalane! Pomóż nam przezwyciężyć grozę zła, które tak łatwo zakorzenia się w sercach współczesnych ludzi - zła, które w swych niewymiernych skutkach ciąży już nad naszą współczesnością i zdaje się zamykać drogi ku przyszłości!

Od głodu i wojny - wybaw nas!

Od wojny atomowej, od nieobliczalnego samozniszczenia, od wszelkiej wojny - wybaw nas!” – modlił się wówczas papież.

Niecałe 2 miesiące po tym wydarzeniu – w 67. rocznicę objawień fatimskich – 13 maja 1984 roku w sowieckiej bazie w Siewiernomorsku na Morzu Północnym z nieznanych przyczyn miał miejsce wybuch, o którym mówi się jako o największej katastrofie w rosyjskiej flocie od czasów II wojny światowej. W wyniku serii wybuchów zniszczeniu uległa spora część arsenału Floty Północnej w tym 580 z 900 rakiet ziemia-powietrze oraz prawie 320 z 400 rakiet zdolnych do przenoszenia ładunków nuklearnych. Radykalnie osłabiony Związek Radziecki, nie będący w stanie kontrolować swoimi pociskami Atlantyku, zdecydował się wówczas na politykę ustępstw, potem rządy przejął Gorbaczow i rozpoczęła się pierestrojka.

George Weigel zwrócił uwagę później, że wydarzenia te miały miejsce w jubileuszowym roku Odkupienia (1983–1984) – w 1950. rocznicę śmierci Jezusa.

  Fatima; rok 2010 Jakub Szymczuk /Foto Gość