Wdowi chleb
Ten tytuł to nie pomyłka. Wdowi grosz pojawi się w Ewangeliach Marka i Łukasza. W Starym Testamencie czytamy o wdowie, pogance z Sarepty, dzielącej się z prorokiem Eliaszem ostatnią garścią mąki, z której upiecze podpłomyk.
W czasach biblijnych, gdzie ostoją porządku społecznego były patriarchalne rodziny, położenie owdowiałych kobiet było szczególnie trudne. Bez opieki męża stawały się równie bezbronne jak sieroty i pozbawieni rodzin cudzoziemcy. To dlatego i Stary, i Nowy Testament uwrażliwia, by pamiętać o wdowach. „Jeśli będziesz żął we żniwa na swoim polu i zapomnisz snopka na polu, nie wrócisz się, lecz zostanie on dla cudzoziemca, sieroty i wdowy, aby ci błogosławił Pan, Bóg twój” – nakazuje prawodawca w Księdze Powtórzonego Prawa.
To dla nas sygnał, że cenisz rzetelne dziennikarstwo jakościowe. Czytaj, oglądaj i słuchaj nas bez ograniczeń.
W subskrypcji otrzymujesz
- Nieograniczony dostęp do:
- wszystkich wydań on-line tygodnika „Gość Niedzielny”
- wszystkich wydań on-line on-line magazynu „Gość Extra”
- wszystkich wydań on-line magazynu „Historia Kościoła”
- wszystkich wydań on-line miesięcznika „Mały Gość Niedzielny”
- wszystkich płatnych treści publikowanych w portalu gosc.pl.
- brak reklam na stronach;
- Niespodzianki od redakcji.
ks. Zbigniew Niemirski
