Apostoł nie pisze ogólnie o jedności i nie odnosi się do jakiejś abstrakcyjnej idei.
Jego nauczanie jest oryginalne na tle innych tekstów Pisma Świętego. Występujący w dzisiejszym czytaniu grecki rzeczownik henotes, tłumaczony przez słowo „jedność”, nie pojawia się poza Listem do Efezjan. Dlaczego św. Paweł akcentuje wartość jedności oraz potrzebę jej zachowywania? W odpowiedzi na to pytanie pomaga wiedza o okolicznościach napisania listu, a zwłaszcza o położeniu jego autora. Apostoł pisze go z więzienia. O roli tego faktu dla zrozumienia dzisiejszego czytania świadczą jego pierwsze słowa: „Zachęcam was ja, więzień w Panu”. Tego rodzaju wzmianki pojawiają się jeszcze dwa razy w innych fragmentach listu: „ja, Paweł, więzień Chrystusa Jezusa”; „sprawuję poselstwo w kajdanach”. Jego efescy adresaci dobrze znali powód uwięzienia apostoła. Podczas pobytu w Jerozolimie został on oskarżony o wprowadzenie poganina na dziedziniec wewnętrzny świątyni w Jerozolimie, a więc do przestrzeni zarezerwowanej tylko dla Żydów. Efezjanie pojmowali więc konkretnie jego słowa o zjednoczeniu dokonanym przez Chrystusa, które słyszeliśmy w ubiegłą niedzielę: „On bowiem jest naszym pokojem. On, który obie części ludzkości uczynił jednością, bo zburzył rozdzielający je mur – wrogość”.
To dla nas sygnał, że cenisz rzetelne dziennikarstwo jakościowe. Czytaj, oglądaj i słuchaj nas bez ograniczeń.
ks. Artur Malina