Bieda nad rozlewiskiem
Prowizoryczna osada nad niewielką rzeką Minantok. 9 lichych drewnianych chatek. Łącznie mieszka w nich 150 osób, w tym 50 dzieci. Na Filipinach podobnych miejsc jest wiele.
Ubóstwo – odmieniane przez wszystkie przypadki. Ono zawsze padało na początku, ilekroć pytaliśmy Filipińczyków o najważniejsze problemy w ich kraju. W samej Manili często uderza na zasadzie kontrastu. Przechodzimy obok schludnego, ładnego banku. Kawałek dalej stoi okazały biurowiec. Za sąsiedztwo mają one zwykły barak, kryty falowaną blachą. Kobieta pichci coś w nim na malutkiej kuchence. Słychać głosy dzieci. Zapachy i odgłosy zwykłego rodzinnego życia. Za chwilę ulicą przejeżdża elegancki samochód. Kolejny stoi na poboczu. Wyskakuje zza niego kilkoro dzieci ulicy. Brudne, obdarte, ale uśmiechnięte. „Cześć, jak masz na imię” – zagadują. Nie wiemy, czy czegoś chcą, może są głodne, może trzeba im dać jakieś pieniądze… Czy tak po prostu są miłe. Duże pieniądze mają tu nieliczni. Większość żyje w nędzy. 90 proc. ziem uprawnych na Filipinach skupiło w swych rękach zaledwie 100 bardzo zamożnych rodzin.
To dla nas sygnał, że cenisz rzetelne dziennikarstwo jakościowe. Czytaj, oglądaj i słuchaj nas bez ograniczeń.
W subskrypcji otrzymujesz
- Nieograniczony dostęp do:
- wszystkich wydań on-line tygodnika „Gość Niedzielny”
- wszystkich wydań on-line on-line magazynu „Gość Extra”
- wszystkich wydań on-line magazynu „Historia Kościoła”
- wszystkich wydań on-line miesięcznika „Mały Gość Niedzielny”
- wszystkich płatnych treści publikowanych w portalu gosc.pl.
- brak reklam na stronach;
- Niespodzianki od redakcji.
Mariusz Majewski
