Nowy prezydent Włoch

To, co wyróżnia wybranego w sobotę Mattarellę spośród wielu poprzednich prezydentów, to fakt, że zanim został w czwartek oficjalnym kandydatem rządzącej centrolewicowej Partii Demokratycznej, był niemal zupełnie nieznany opinii publicznej w kraju.

Wszystkie włoskie media podejmują starania, by nakreślić sylwetkę następcy Giorgio Napolitano. To niełatwe zadanie, ponieważ nowy prezydent słynął dotąd z wielkiej rezerwy, milczenia, skromnego i spokojnego życia z dala od kamer telewizyjnych. Odkąd odszedł z czynnej polityki i z parlamentu w 2008 roku nie złożył żadnej deklaracji politycznej i nie udzielił żadnego wywiadu. Nigdy nie lubił zresztą ich udzielać.

Większość Włochów nie zna nawet jego głosu. Jeśli w ogóle był dotąd kojarzony, to z poprzednią ordynacją wyborczą, której jest głównym autorem. Od jego nazwiska nazwano ją Mattarellum.

Sergio Mattarella urodził się w 1941 roku w Palermo. Jego ojciec Bernardo był znanym politykiem włoskiej chadecji, kilka razy, podobnie jak potem on sam, był w latach 50. i 60. ministrem w kolejnych włoskich rządach.

Po ukończeniu studiów prawniczych w swym rodzinnym mieście Mattarella wykładał prawo parlamentarne.

W 1980 roku jego młodszy brat Piersanti, wówczas gubernator Sycylii, został zamordowany w zamachu cosa nostra, która zemściła się na nim za to, że nie ugiął się pod jej szantażem. Ciężko ranny Piersanti zmarł na jego rękach w drodze do szpitala.

Trzy lata po tym tragicznym wydarzeniu, które obecnie przypomina prasa, Mattarella został po raz pierwszy wybrany do parlamentu z listy Chrześcijańskiej Demokracji. W Izbie Deputowanych zasiadał do 2008 roku przez siedem kadencji z rzędu.

Począwszy od lat 80. był ministrem do spraw kontaktów z parlamentem, oświaty, wicepremierem w rządzie Massimo D'Alemy (1998-1999), szefem resortu obrony. Na tym stanowisku podjął w 2000 roku decyzję o zniesieniu obowiązkowej służby wojskowej.

Po latach działalności w Chrześcijańskiej Demokracji i w ugrupowaniach powstałych po jej rozpadzie, w 2007 roku wstąpił do centrolewicowej Partii Demokratycznej. Centrolewica namawiała go bezskutecznie, by kandydował na stanowisko przewodniczącego władz regionu Sycylia, jakie zajmował jego zamordowany brat.

W 2011 roku Mattarella z nominacji parlamentu został sędzią Trybunału Konstytucyjnego. Od tego czasu jego dystans do mediów i bieżącego życia politycznego jeszcze bardziej się zwiększył.

Przypomina się, że w latach aktywności politycznej zazwyczaj unikał ostrych polemik i wymiany zdań z przeciwnikami. Kiedy w latach 90. jeszcze w szeregach chadecji zarzucono mu arogancję, odparł, że takie oskarżenia "nie zasługują na odpowiedź".

To człowiek o najwyższych cnotach, absolutnej lojalności i szacunku dla instytucji państwa - podkreślają politycy centrolewicy.

"W kontaktach z mediami od dawna jest wręcz całkowicie niemy" - przyznała włoska agencja prasowa Ansa, która po przeszukaniu swych archiwów stwierdziła, że nie dysponuje żadnymi wypowiedziami Mattarelli z ostatnich lat na bieżące tematy polityczne. Od 2005 roku do chwili obecnej Ansa znalazła 29 jego wypowiedzi; głównie jednak z początku tego okresu.

Jedyne, bijące obecnie rekordy oglądalności nagranie z jego udziałem pochodzi z 2010 roku; to rejestracja jego spotkania ze studentami z włoskiej Akcji Katolickiej. Powiedział wtedy między innymi: "Kultura czyni nas wolnymi, ale prawda również".

Ansa przypomina jego wypowiedź z 1999 roku w Asyżu, gdzie jako wicepremier uczestniczył w uroczystościach ku czci Świętego Franciszka, patrona Włoch. Apelował wtedy do polityków o wejście na "drogę franciszkańską".

Trzyma się z daleka od najnowszych mediów. Nie ma profilu na żadnym portalu społecznościowym.

Od 2012 roku Mattarella jest wdowcem. Jego żona była siostrą żony jego zamordowanego brata.