Gdy pobożni Żydzi zbierają się na modlitwie przy Ścianie Płaczu, w tęsknocie za świątynią nie różnią się od proroka Ezechiela.
On także czuł brak jedynego miejsca, gdzie izraelscy kapłani mogli składać Bogu ofiary. W strukturze religii Starego Testamentu, po powrocie z niewoli egipskiej do Ziemi Obiecanej było tylko jedno miejsce na świecie, gdzie stał ołtarz ofiarny. W Jerozolimie w X w. przed Chr. król Salomon wzniósł świątynię. Stała się ona miejscem jednoczenia Izraelitów w jednej wierze i w jednym prawowitym kulcie. Gdy po śmierci Salomona jego państwo podzieliło się na dwa królestwa, Judę na południu i Izrael na północy, Jerozolima ze swą świątynią znalazła się w tym pierwszym. W 587 r. przed Chr. Jerozolimę zajął Babilon rządzony przez króla Nabuchodonozora. Najeźdźcy zniszczyli miasto, a świątynię spalili.
To dla nas sygnał, że cenisz rzetelne dziennikarstwo jakościowe. Czytaj, oglądaj i słuchaj nas bez ograniczeń.
ks. Zbigniew Niemirski