To przewrotne pokolenie


To wezwanie, jak i całe kazanie, musiało zrobić wielkie wrażenie, skoro „przyłączyło się owego dnia około trzech tysięcy dusz”.

Biblia używa słowa „pokolenie” ponad 
600 razy. Bardzo często chodzi tu o precyzyjne wskazanie na pochodzenie któregoś z biblijnych bohaterów. Wiele razy słowo to oznacza czasy współczesne biblijnym opisom. I w tym obszarze „pokolenie” nabiera znaczenia symbolicznego, oznaczającego doczesność w przeciwieństwie do wieczności.
„Przewrotne pokolenie” w kazaniu św. Piotra jest jakimś połączeniem obu ostatnich sensów słowa. A obok tego, ponieważ całe kazanie posiada szereg cytatów i nawiązań do Starego Testamentu, każe właśnie w Biblii szukać swego pełniejszego sensu. I rzeczywiście Stary Testament zawiera pouczenia wskazujące w doczesnym pokoleniu tych, którzy nie potrafią się wznieść ponad to, co ziemskie, i często łamią wierność postanowieniom przymierzy zawartych z Bogiem, pozostając zamkniętymi na orędzie o zbawieniu. Tak jest na przykład w hymnie z Księgi Powtórzonego Prawa, który miał wyśpiewać dobiegający kresu życia Mojżesz. Po uwielbieniu Boga za Jego wielkość, wierność, sprawiedliwość i prawość pojawia się pełne bólu stwierdzenie, że przeciw takiemu Bogu „zgrzeszyły 
Nie-Jego-Dzieci… pokolenie zwichnięte, nieprawe”. Podobne słowa zawiera jeden z biblijnych psalmów. Czytamy tam najpierw o Bogu, który „w Jakubie nadał przykazania i ustanowił Prawo w Izraelu”, a potem słychać ostrzeżenie: „A niech nie będą jak ich ojcowie, pokoleniem opornym, buntowniczym, pokoleniem o chwiejnym usposobieniu, którego duch nie dochowuje wierności Bogu”.

Także i Pan Jezus, zapowiadając przyjście królestwa Bożego, mówił o odrzuceniu Go „przez to pokolenie”, które gorszyło się Jego otwarciem na najbardziej potrzebujących i odrzuconych. A przecież to On, Jezus Chrystus, kamień „odrzucony przez budowniczych, stał się kamieniem węgielnym”, na którym miała wznieść się i oprzeć cała Boża budowla.