Biogramy nowych kardynałów

Abp Gerhard Ludwig Műller, biskup senior Ratyzbony, prefekt Kongregacji Nauki Wiary. Urodził się 31 grudnia 1947 r. w Moguncji. Jako trzydziestolatek obronił doktorat z teologii, pisany pod kierunkiem przyszłego kardynała Karla Lehmanna. Zajmował się głównie dialogiem ekumenicznym, chrześcijańską koncepcją objawienia i eklezjologią. Otrzymał liczne doktoraty honoris causa na całym świecie, m.in. w Polsce na KUL i UKSW. Opublikował ponad 400 książek i artykułów. Jego najważniejsze dzieło, 900-stronicowa katolicka teologia dogmatyczna, miało siedem wydań i zostało przetłumaczone na wiele języków. W 1978 r. przyjął święcenia kapłańskie. Od 1986 r. wykładał na Uniwersytecie Ludwika Maksymiliana w Monachium. Został ekspertem komisji doktrynalnej niemieckiego episkopatu, a w latach 1998-2003 wchodził w skład Międzynarodowej Komisji Teologicznej przy Kongregacji Nauki Wiary. W 2002 r. został biskupem Ratyzbony, stając na czele jednej z najważniejszych diecezji w Niemczech. W 2005 r. uczestniczył w zgromadzeniu Synodu Biskupów nt. Eucharystii. Wcześniej, na zgromadzeniach synodalnych w 1999 (nt. Europy) i 2001 r. (nt. biskupów) był ekspertem. W 2008 r., dwa lata po wizycie w Ratyzbonie papieża Benedykta XVI, utworzył tam Instytut jego imienia, którego celem jest publikacja dzieł wszystkich Josepha Ratzingera, na co uzyskał zgodę papieża. W 2005 r. przeprowadził reformę rad duszpasterskich, co spotkało się z krytyką kontestującego ruchu „My jesteśmy Kościołem”, ale spotkało się z uznaniem Stolicy Apostolskiej. 2 lipca 2012 roku Benedykt XVI mianował go prefektem Kongregacji Nauki Wiary.

Abp Beniamino Stella, arcybiskup tytularny Midila, prefekt Kongregacji ds. Duchowieństwa. Urodził się 18 sierpnia 1941 w rodzinie wielodzietnej w Pieve di Soligo, w prowincji Treviso, w północno-wschodnich Włoszech. 19 marca 1966 otrzymał święcenia kapłańskie i został inkardynowany do diecezji Vittorio Veneto. W 1966 na polecenie swego biskupa, Albino Lucianianiego (późniejszego papieża Jana Pawła I) rozpoczął przygotowanie do służby dyplomatycznej na Papieskiej Akademii Kościelnej. W 1970 roku rozpoczął swoją służbę w dyplomacji watykańskiej – w Republice Dominikańskiej, a następnie Zairze. Pracował także w sekcji II (relacji z państwami) Sekretariatu Stanu Stolicy Apostolskiej. 21 sierpnia 1987 został mianowany przez Jana Pawła II arcybiskupem tytularnym Midila i oficjałem w watykańskim Sekretariacie Stanu. Sakry biskupiej 5 września 1987 udzielił mu w Rzymie osobiście papież Jan Paweł II. Już 7 listopada tego roku został mianowany nuncjuszem apostolskim w Demokratycznej Republice Konga. 15 grudnia 1992 został przeniesiony do nuncjatury w Hawanie na Kubie. Od 11 lutego 1999 był nuncjuszem apostolskim w Kolumbii. 13 października 2007 został rektorem Papieskiej Akademii Kościelnej. 21 września 2013 roku przez papieża Franciszka został mianowany prefektem Kongregacji ds. Duchowieństwa.

Kardynałowie nominaci, biskupi diecezji:

Abp Vincent Gerard Nichols, arcybiskup Westminsteru, prymas Anglii i Walii (Wielka Brytania). Urodził się 8 listopada 1945 r. w Crosby w archidiecezji Liverpool. Studiował teologię na Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie i Uniwersytecie w Manchester. 21 grudnia 1969 r. przyjął w Rzymie święcenia kapłańskie i rozpoczął pracę w swej rodzinnej archidiecezji, między innymi wśród ubogich. W styczniu 1984 r. został mianowany sekretarzem generalnym Konferencji Biskupiej Anglii i Walii, a w 1991 r. biskupem pomocniczym archidiecezji westminsterskiej. Sakrę biskupią przyjął 24 stycznia 1992 r. z rąk kard. George’a Basila Hume’a. Po jego śmierci w 1999 r. był administratorem archidiecezji, a w 2000 r. został metropolitą Birmingham. W 2001 roku został dyrektorem zarządu Katolickiego Biura ds. Ochrony Dzieci i Dorosłych, narażonych na nadużycia. W listopadzie 1998 roku reprezentował biskupów europejskich na Synodzie dla Oceanii, a w październiku 1999 z nominacji Jana Pawła II był sekretarzem specjalnym II Zgromadzenia Specjalnego Synodu Biskupów dla Europy. 3 kwietnia 2009 roku Benedykt XVI mianował go arcybiskupem Westminsteru, zaś 30 kwietnia 2009 został wybrany przewodniczącym episkopatu Anglii i Walii.