„Przyjmijcie Ducha Świętego. Tym, którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone; którym zatrzymacie, są zatrzymane”.

Czy ludzie w kolejce do spowiedzi są świadkami rzeczywistości, opisanej w tym fragmencie Ewangelii św. Jana? Doświadczenie mocy spowiedzi, w której człowiek wraca do równowagi po przejściach jak trzęsienie ziemi, jest dane tylko jemu samemu. To, co dla mnie było kataklizmem, nie musi być tym samym dla innego. Jednak skutki mojego grzechu nie dotyczą tylko mnie, wystarczy uważniej się rozejrzeć. Spowiedź to doświadczenie głęboko duchowe, mieszanie porządku wiary i wiedzy jest tutaj niewskazane. Opowiedzieć o tym, co wiem, nie jest jednoznaczne z mówieniem, w co wierzę, choć wierzę w grzechów odpuszczenie i wypowiadam te słowa co niedziela w Credo.Tajemnica wpisana w sakrament miłosierdzia zamyka prawdę o tym, co dokonuje się w spotkaniu dwóch osób, z których jedna jest dosłownie narzędziem Boga. Kiedy się zbliżasz do spowiedzi, wiedz o tym, że ja sam czekam na ciebie, zasłaniam się tylko kapłanem, lecz sam działam w duszy – dobrze dziś przypomnieć słowa Jezusa zapisane w „Dzienniczku” przez św. Faustynę. •