Flagę można zaliczyć w koszty

Poseł Stanisław Szwed (PiS) zapytał w interpelacji wysłanej do ministra finansów, czy zdaniem fiskusa wydatki na zakup flagi narodowej firma może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów. "Flaga to jeden z symboli państwowych, oficjalny znak symbolizujący suwerenność państwa, której święto (...) obchodzimy 2 maja. Flaga narodowa na dzień niepodległości to wyraz szczególnego szacunku dla tradycji i historii naszej ojczyzny" - napisał poseł.

Szwed zwrócił uwagę, że izby skarbowe w Warszawie i Poznaniu uznały w swoich interpretacjach podatkowych, że wydatek na flagę Polski nie ma związku z przychodami z działalności gospodarczej lub kosztami firmy i nie może być podatkowym kosztem. "Zadziwiające jest, że te same izby zakupy na dekorację bożonarodzeniową zinterpretowały jako koszt, ponieważ +wystrój świąteczny jest w obecnych warunkach rynkowych wymogiem stawianym przez klientów+" - podkreślił Szwed.

Wiceminister finansów Maciej Grabowski napisał w odpowiedzi na interpelację, że wydatki na zakup flagi "mogą stanowić dla podatnika koszt uzyskania przychodów, jeżeli flaga ta jest wykorzystywana dla celów działalności prowadzonej przez podatnika i nie służy osobistym celom pracowników (innych osób), albo bez uzasadnienia nie znajduje się poza siedzibą firmy".

Grabowski poinformował ponadto, że wystąpił do wskazanych przez posła izb skarbowych i Biura Krajowej Informacji Podatkowej o akta spraw dotyczących opisanych przez niego interpretacji podatkowych w celu ich zmiany.

Wiceminister wskazał, że zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób prawnych (CIT), a także ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych (PIT), kosztami uzyskania przychodów są - z pewnymi wyjątkami - koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Każdy wydatek, który nie jest wyłączony z kosztów podatkowych i spełnia te funkcje może zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów.

Grabowski dodał, że zgodnie z ustawami o CIT i PIT, kosztami podatkowymi nie są wydatki poniesione na zakup zużywających się stopniowo rzeczowych składników majątku podatnika, niezaliczanych do środków trwałych - w przypadku stwierdzenia, że składniki te nie są wykorzystywane do celów działalności prowadzonej przez podatnika, lecz służą osobistym celom pracowników i innych osób albo bez uzasadnienia znajdują się poza siedzibą firmy.