Wielkie religie przeciw homomałżeństwom

Do przedstawienia swego stanowiska zaprosił ich poseł sprawozdawca projektu, socjalista Erwann Binet. Do przesłuchania w Zgromadzeniu Narodowym doszło 29 listopada.

Jako pierwszy zabrał głos kard. André Vingt-Trois, przewodniczący Konferencji Biskupów Francji. Wskazał, że dopuszczenie osób tej samej płci do małżeństwa byłoby głęboką zmianą, tworzącą „nowy model społeczny”. Zaznaczył przy tym, że zadaniem ustawodawcy nie jest uogólnianie „szczególnych przypadków”.

Pastor Claude Baty, przewodniczący Federacji Protestanckiej Francji zaznaczył, że małżeństwo nie jest sceną dla uczuć, lecz „miejscem, w którym tworzą się więzi między płciami i pokoleniami”. Ubolewając z powodu obserwowanej od kilku lat dewaluacji małżeństwa na rzecz coraz bardziej kruchych innych typów związków międzyludzkich, wezwał, by „nie mylić porządku dyskryminacji i porządku szacunku dla kodeksu społecznego”. Zaproponował, by raczej wzmocnić „sytuację prawną” par homoseksualnych, niż „podważać małżeństwo”.

Z kolei metropolita Józef z Rumuńskiego Kościoła Prawosławnego przestrzegł przed „totalitaryzmem równości”, a wielki rabin Francji Gilles Bernheim uznał, że „w imię tolerancji i walki z dyskryminacją nie można umożliwiać zawarcia małżeństwa wszystkim, którzy się kochają”. - Jeśli sprzeciwiam się ustawie o małżeństwach homoseksualnych, to nie dlatego, że jestem przeciwnikiem postępu, bo zmiana obyczajów społecznych i prawnych nie jest postępem - wyjaśnił rabin. Również przewodniczący Francuskiej Rady Kultu Muzułmańskiego Mohammed Moussaoui uznał, że „misja małżeństwa nie może być zredukowana do woli wspólnego życia dwóch osób”.

Natomiast Marie-Stella Boussemart, przewodnicząca Związku Buddyjskiego Francji przypomniała, że Budda nigdy nie mówił o homoseksualizmie, a żaden kraj Azji nie uznał - jak dotychczas - za dobre umożliwienie zawierania małżeństw osobom tej samej płci.