W panoramie Zbaraża wyróżniają się dwie budowle charakterystyczne dla tego kresowego miasta. Jedną z nich jest XVII-wieczny zamek Zbaraskich i Wiśniowieckich, opisany przez Henryka Sienkiewicza w „Potopie”, drugą – położony naprzeciw klasztor oo. bernardynów.
W cieniu obydwu budowli dorastał Ignacy Tokarczuk, późniejszy ordynariusz diecezji przemyskiej – uznawany przez władze komunistyczne za jednego z największych wrogów PRL. Urodził się 1 lutego 1918 r. w Łubiankach Wyższych, oddalonych o kilka kilometrów od Zbaraża, w rodzinie zamożnego gospodarza Szymona i Marii z domu Junka. Po latach wspomina swoją rodzinną miejscowość: „Łubianki Wyższe to była wieś w powiecie zbaraskim. Nad takim dużym potokiem. Ukraińcy mieli swoją cerkiew na miejscu, w Łubiankach Wyższych, a myśmy, Polacy, jako katolicy, należeli do parafii Zbaraż, 3 do 7 km odległości. Polaków mogło być w całości najwyżej jakoś jedna czwarta”.
To dla nas sygnał, że cenisz rzetelne dziennikarstwo jakościowe. Czytaj, oglądaj i słuchaj nas bez ograniczeń.
Mariusz Krzysztofiński