Pamięć wielkiej katastrofy

Prehistoria ma to do siebie, że dotyczy czasów, gdy ludzie nie posługiwali się pismem.

ks. Zbigniew Niemirski

|

25.02.2012 17:00 GN 08/2012

Sięga więc obszarów, z których wyłania się bądź spuścizna materialna odkrywana przez archeologów, bądź pamięć wydarzeń przekazywanych przez stulecia z ust do ust. Szczególnie te ostatnie niosą ryzyko przekłamań wynikających z zawodności ludzkiej pamięci. Te historie opowiadają o sprawach fundamentalnych, uciekając się do barwnych opowieści z ważnym przesłaniem. Tak jest w narracji o potopie. Jej istotnym przesłaniem jest prawda o Bogu, który karze i to skutecznie, bo jest nieskończenie potężniejszy od ludzkiego zła, ale też o Bogu, który niesie ocalenie nawet z największej katastrofy, bo jest dobry i miłosierny.

Dziękujemy, że z nami jesteś

To dla nas sygnał, że cenisz rzetelne dziennikarstwo jakościowe. Czytaj, oglądaj i słuchaj nas bez ograniczeń.

W subskrypcji otrzymujesz

Nieograniczony dostęp do:
- wszystkich wydań on-line tygodnika „Gość Niedzielny”
- wszystkich wydań on-line on-line magazynu „Gość Extra”
- wszystkich wydań on-line magazynu „Historia Kościoła”
- wszystkich wydań on-line miesięcznika „Mały Gość Niedzielny”
- wszystkich płatnych treści publikowanych w portalu gosc.pl.
brak reklam na stronach;
Niespodzianki od redakcji.