Współcześni niewolnicy
Kościół w Brazylii nie ustaje w walce z plagą niewolnictwa. List episkopatu tego kraju przypomina, że jest to przestępstwo dotykające tysiące mieszkańców Ameryki Łacińskiej. Brazylijscy biskupi wzywają Kongres Narodowy, by zaostrzył kary dla współczesnych właścicieli niewolników.
Według ministerstwa pracy do listopada ubiegłego roku uwolniono 2.203 osoby, które zmuszane były pracować w warunkach niewolniczych. Bez względu na wysiłek Kościoła oraz różnych instytucji państwa i społeczeństwa, praca niewolnicza jest jeszcze godną ubolewania rzeczywistością. Występuje ona na roli, w przemyśle, w różnych gałęziach turystyki, w dziedzinie nieruchomości i w innych przedsięwzięciach ekonomicznych. Ofiarami współczesnego niewolnictwa są mężczyźni, kobiety, młodzież, dzieci i imigranci z krajów latynoskich, mający wspólne realia: biedę i pragnienie życia w godności.
W oficjalnej nocie episkopat zwraca się z mocnym apelem do Kongresu Narodowego, aby zatwierdził projekt prawny (PEC 438/2001), na podstawie którego grunty rolne, gdzie zdarzają się przypadki pracy niewolniczej, powinny być skonfiskowane i przeznaczone pod reformę agrarną. Minęło dziesięć lat istnienia tego projektu i nie może tak być, że wołanie tych, którzy domagają się jego usankcjonowania jako właściwego narzędzia w walce z pracą niewolniczą, pozostanie głosem wołającym na puszczy – zauważają biskupi we wspomnianej nocie.
Każda forma niewolnictwa jest atakiem na godność synów i córek Bożych, grzechem społecznym, który woła do nieba – stwierdzają hierarchowie tutejszego Kościoła. Nota, podpisana przez bp. Leonarda Steinera, sekretarza generalnego episkopatu – kończy się wyznaniem wiary: „Jesteśmy głosicielami królestwa nadziei, którego centrum jest Jezus Chrystus, Książę pokoju, Nauczyciel sprawiedliwości. Jemu zawierzamy życie i marzenie tych, którzy pracują przy budowie sprawiedliwości i pokoju w naszym kraju”.
Brazylia jako kolonia przez blisko 300 lat wykorzystywała murzyńskich niewolników przywożonych z Afryki do pracy, gdzie nie liczono się z ich ludzką godnością. Dopiero księżniczka regentka Isabel, która ogłosiła 13 maja 1888 r. tzw. złote prawo (Lei Áurea) przyczyniła się do zniesienia niewolnictwa w Brazylii.
Niestety aktualnie spotkać można Brazylijczyków wykorzystywanych do pracy w warunkach niewolniczych tak w miastach, jak też w wielkich gospodarstwach rolnych. Dlatego z okazji narodowego dnia walki z pracą niewolniczą, obchodzonego 28 stycznia, episkopat opublikował oficjalną notę, w której potępia bardzo mocno wykorzystywanie ludzi do pracy w niewolniczych warunkach, które uwłaczają godności tych ludzi.
