Łk 11,29-32 

Gdy tłumy się gromadziły, Jezus zaczął mówić: «To plemię jest plemieniem przewrotnym. Żąda znaku, ale żaden znak nie będzie mu dany, prócz znaku Jonasza. Jak bowiem Jonasz stał się znakiem dla mieszkańców Niniwy, tak będzie Syn Człowieczy dla tego plemienia.

Królowa z południa powstanie na sądzie przeciw ludziom tego plemienia i potępi ich; ponieważ ona z krańców ziemi przybyła słuchać mądrości Salomona, a oto tu jest coś więcej niż Salomon.

Ludzie z Niniwy powstaną na sądzie przeciw temu plemieniu i potępią je; ponieważ oni dzięki nawoływaniu Jonasza się nawrócili, a oto tu jest coś więcej niż Jonasz».

Jak Jonasz był znakiem dla Niniwitów, tak też Syn Człowieczy będzie znakiem dla tego pokolenia. Łk 11,30 

Znak Jonasza jest jednym z najpiękniejszych w Biblii. To jest cud Boga miłosiernego – tak pisze kard. Ryś w rozważaniach do Ewangelii św. Łukasza. By zrozumieć słowa Jezusa, musimy wiedzieć, kim był Jonasz. To prorok, którego Bóg chciał posłać do Niniwitów, czyli narodu, który dokonał mordu na Izraelitach. Jonasz, słysząc polecenie Boga, zaczął uciekać. Został połknięty przez rybę i przebywał w jej wnętrzu, dopóki ta, dosłownie, nie wypluła go na ląd. Wtedy Jonasz zaczął nawracać wrogów swojego narodu. A Niniwici poszli za nim. Post to czas słuchania głosu Boga i przemiany. Nawet, jeżeli sami sobie nie umiemy czegoś wybaczyć, Bóg nam już wybaczył i czeka, aż my przebaczymy innym. Rozejrzyjmy się, może dzisiaj mówi do nas przez kogoś, kto wydaje nam się wrogiem.