Ojciec Święty Benedykt XVI mianował arcybiskupem metropolitą katowickim biskupa tarnowskiego Wiktora Skworca.
Nominacja nie była zaskoczeniem. Biskup Skworc był od dłuższego czasu wymieniany wśród kandydatów na następcę abp. Damiana Zimonia, który 25 października ukończył 77 lat i po ponad 26 latach posługi biskupiej w archidiecezji katowickiej odchodzi na emeryturę.
Biskup Wiktor Skworc (ur. 19.05.1948) pochodzi z Bielszowic, dzielnicy Rudy Ślaskiej. Jest synem Jerzego i Anny z domu Nandzik. Ukończył Liceum Ogólnokształcące w Rudzie Śląskiej, gdzie zdał maturę w roku 1966. Następnie wstąpił do Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego, które miało wówczas swoją siedzibę w Krakowie. „Nie było w moim życiu Damaszku” – mówi o swoim powołaniu. „To był proces: dom, świadectwo wiary rodziców, wspólnej codziennej modlitwy; życie mojej rodziny koncentrowało się wokół wiary. Służyłem jako ministrant i lektor, poznawałem imponujących wiarą i oddaniem Kościołowi księży. Przed maturą zrodziła się myśl o kapłaństwie, chociaż złożyłem dokumenty na prawo we Wrocławiu. Nie można uciec przed powołaniem. Ostatecznie człowiek dochodzi do wniosku, że to jest jego droga”. Po trzecim roku studiów, odbył roczny staż pracy w kopalni Walenty–Wawel w Rudzie Śl. Obowiązek ten wprowadził biskup katowicki Herbert Bednorz. „Pracowałem w kopalni rok, pod ziemią, na nocnej zmianie. Trzy pierwsze miesiące chodziłem ze zmęczenia zygzakiem…” – wspomina bp Skworc. „Cenię tamten czas, bo zbliżył mnie do doświadczeń człowieka pracy, do którego nabrałem ogromnego szacunku.” Górnicy początkowo nie wiedzieli, że mają do czynienia z klerykiem. W końcu jednak się zorientowali. „Przychodzili do mnie jak do konfesjonału – pogadać, pożalić się, opowiedzieć o swoich rodzinach. Wtedy zrozumiałem zasadę bardzo istotną w życiu kapłańskim: kiedy człowiek dzieli się swoją opowieścią, trzeba ją przyjąć, nie bać się problemów, których do końca nie da się rozwiązać, ale zawsze obiecać duchową bliskość, modlitwę – i tego dotrzymywać”.
Jako diakon wyjechał do Drezna (NRD), gdzie był duszpasterzem polskiej młodzieży pracującej w Dreźnie i Lipsku. Święcenia kapłańskie przyjął 19 kwietnia 1973 r. w Katowicach. Pracował jeszcze kilka miesięcy za granicą, a od sierpnia 1973 roku jako wikariusz parafii pw. św. Apostołów Piotra i Pawła w Katowicach. W latach 1975 – 1980 pełnił funkcję sekretarza i kapelana biskupa katowickiego Herberta Bednorza, a od 1980 do 1992 był kanclerzem Kurii Diecezjalnej w Katowicach. Był jednym z głównych organizatorów wizyty Jana Pawła II w Katowicach w roku 1983. Utworzył fundusz pomocy dla księży misjonarzy. Przyczynił się do powstania w Katowicach klasztoru Sióstr Karmelitanek i wybudowania domu dla księży emerytów. W okresie stanu wojennego tworzył wraz innymi i brał udział w działalności Biskupiego Komitetu Pomocy Więźniom i Internowanym, organizując wszechstronną pomoc dla internowanych i więzionych oraz ich rodzin. W 1992 r. został mianowany wikariuszem generalnym i ekonomem archidiecezji katowickiej. W 1995 r. uzyskał doktorat z historii Kościoła na ATK w Warszawie. Praca doktorska dotyczyła budownictwa kościołów w diecezji katowickiej w latach 1945 – 1989.
13 grudnia 1997 r. papież Jan Paweł II mianował ks. Wiktora Skworca biskupem tarnowskim. Sakrę biskupią przyjął z rąk Ojca Świętego 6 stycznia 1998 r. w bazylice św. Piotra w Rzymie. „To był najważniejszy dzień w moim życiu” – podkreśla bp Skworc. „Cały czas mam przed oczami tę najważniejszą chwilę, kiedy podchodzę do Jana Pawła II, a on nakłada na moją głowę swoje dłonie. I towarzyszącą mi świadomość olbrzymiej dozy zaufania Ojca Świętego. Powierzył mi diecezję, która była mu tak bliska”.
Jako pasterz Kościoła tarnowskiego podjął wiele inicjatyw dynamizujących duszpasterstwo w diecezji. Za najważniejszy moment posługi w Tarnowie bp Skworc uważa wizytę Jana Pawła II w Starym Sączu w 1999 r. i dokonaną wtedy kanonizację bł. Kingi. „Wydarzeniem tym ciągle żyjemy i do niego wracamy, bo pamiętamy przesłanie Papieża, wezwanie do świętości tam wypowiedziane”, mówił w wywiadzie z okazji 10. rocznicy pasterzowania w Tarnowie. Wokół „Ołtarza Papieskiego” powstało Diecezjalne Centrum Pielgrzymowania im. Jana Pawła II. Kolejną inicjatywą bp. Skworca była budowa w Tarnowie klauzurowego Klasztoru Sióstr Karmelitanek. W trosce o duszpasterstwo w diecezji powołał okręgi duszpasterskie, których centralnym ośrodkiem są kościoły z tytułem bazyliki mniejszej. Bp Skworc doprowadził do utworzenia samodzielnego Wydziału Teologicznego w Tarnowie, działającego w strukturach Uniwersytetu Papieskiego JPII w Krakowie.
oprac. ks. Tomasz Jaklewicz