7 października w klasztorze dominikanów w Poznaniu zmarł w wieku 88 lat o. Walenty Potworowski były prowincjał dominikanów (1982-1985), a w latach 1982-1984 przewodniczący Konferencji Wyższych przełożonych Zakonów Męskich w Polsce.
Ojciec Walenty (Edward) Potworowski urodził się 29 maja 1923 roku w Goli koło Gostynia w Wielkopolsce. Pochodził z rodziny ziemiańskiej. Jego ojciec Edward Bronisław Marian Potworowski był wybitnym działaczem niepodległościowym i aktywistą katolickim. Zginął rozstrzelany przez Niemców 21 października 1939 roku na rynku w Gostyniu. Jego matka, Tekla z Morawskich (1890-1941), była siostrą znanego dyplomaty, Kajetana. Częstym gościem w domu jego rodziców bywał prymas Polski kardynał August Hlond.
Podczas II wojny światowej Edward Potworowski (późniejszy o. Walenty) był żołnierzem Armii Krajowej. Następnie studiował na Politechnice Gdańskiej. Pierwsze śluby zakonne złożył 16 października 1954 r., a święcenia kapłańskie przyjął 29 czerwca 1959. Wielokrotnie wybierany był na przeora w Warszawie, Poznaniu i Krakowie. W latach 1982-1985 był prowincjałem, a w latach 1982-1984 przewodniczącym Konferencji Wyższych przełożonych Zakonów Męskich w Polsce.
O. Potworowski był też bliskim osobistym przyjacielem Jeana Vanier, założyciela wspólnot z osobami niepełnosprawnymi „l'Arche” oraz „Wiara i Światło”. W 1980 r. był współorganizatorem pierwszych rekolekcji Jena Vanier w Polsce, które odbyły się w Szewnej z udziałem przedstawicieli wielu środowisk katolickich z całego kraju. To w dużej mierze dzięki niemu powstała pierwsza wspólnota Arki w Polsce w 1981 r. w Śledziejowicach pod Krakowem.
W latach dziewięćdziesiątych zaangażował się w Drogę Neokatechumenalną. Był ojcem duchownym w seminarium misyjnym „Redemptoris Mater” w Kijowie. Był też kapelanem Towarzystwa Ziemiańskiego. Będąc już bardzo schorowanym ojciec Walenty Potworowski, skierował kilka słów do młodzieży podczas tegorocznego spotkania młodzieży w Lednicy. Jako przeor krakowski był współpracownikiem bł. Jana Pawła II.