Miłość i zdrada

Mt 26,14-25 

Jeden z Dwunastu, imieniem Judasz Iskariota, udał się do arcykapłanów i rzekł: «Co chcecie mi dać, a ja wam Go wydam?» A oni wyznaczyli mu trzydzieści srebrników. Odtąd szukał sposobności, żeby Go wydać.

W pierwszy dzień Przaśników przystąpili do Jezusa uczniowie i zapytali Go: «Gdzie chcesz, żebyśmy Ci przygotowali spożywanie Paschy?»

On odrzekł: «Idźcie do miasta, do znanego nam człowieka i powiedzcie mu: „Nauczyciel mówi: Czas mój jest bliski; u ciebie urządzam Paschę z moimi uczniami”». Uczniowie uczynili tak, jak im polecił Jezus, i przygotowali Paschę.

Z nastaniem wieczoru zajął miejsce u stołu razem z dwunastu uczniami. A gdy jedli, rzekł: «Zaprawdę, powiadam wam: jeden z was Mnie wyda».

Bardzo tym zasmuceni, zaczęli pytać jeden przez drugiego: «Chyba nie ja, Panie?»

On zaś odpowiedział: «Ten, który ze Mną rękę zanurzył w misie, ten Mnie wyda. Wprawdzie Syn Człowieczy odchodzi, jak o Nim jest napisane, lecz biada temu człowiekowi, przez którego Syn Człowieczy będzie wydany. Byłoby lepiej dla tego człowieka, gdyby się nie narodził».

Wtedy Judasz, który miał Go wydać, rzekł: «Czyżbym ja, Rabbi?» Odpowiedział mu: «Tak, ty».

Nauczyciel mówi: czas mój jest bliski; u Ciebie urządzam Paschę z moimi uczniami. Mt 26,18

Miłość i zdrada. Te dwa doświadczenia wprowadzają nas w Liturgię Triduum. Z jednej strony widzimy postawę uczniów Jezusa, którzy idą za Jego słowem i robią wszystko tak, jak prosi, z drugiej – Judasza, który odchodzi od Jezusa i swojej grupy. Miłość to chodzenie za… Odchodzenie to zdrada. W centrum wydarzeń jest Jezus, który rozmawia z uczniami, ale i z Judaszem. Przy jednym stole Jezus jest z tymi, którzy Go kochają, i z tym, który zdradzi. Ta sytuacja wydarza się codziennie, w czasie każdej Eucharystii. Przy jednym stole spotykają się ci, którzy kochają, i ci, którzy są o krok od zdrady. Po to, by zwyciężył Chrystus.