Ukryte bitwy

Dostrzegam czasami lekki grymas rozczarowania na twarzach tych, którym opowiadam, że centrum wszechświata jest ukryte miejsce, „zamknięta izdebka”. Spodziewali się spektakularnych historii, ale ja nie mam innej opowieści. 

Wszystkie wielkie rzeczy mają swe źródło w intymności. Gdy Dawid trafił na pole walki rzucił: „Nie boję się Goliata, bo mam na koncie mnóstwo ukrytych bitew. Poza światłami reflektorów. Gdy przychodził niedźwiedź lub lew, biegłem za nimi i wyrywałem im porwane owce". „Ten nieobrzezany Filistyn będzie jak jeden z nich”. Źródłem jego pewności były ukryte bitwy.

„Kiedy papież Benedykt XVI w swoje pierwsze wakacje po wyborze miał spotkanie z księżmi w górach we Włoszech, mogliśmy mu zadawać pytania na rozmaite tematy – wspomina kard. Grzegorz Ryś w jednym z tomów znakomitego „Klucza do Ewangelii” (Wydawnictwo „m”) - Wtedy jeden ksiądz zapytał: «Co mamy robić w sytuacji, kiedy spada liczba księży?». I zasugerował papieżowi: «Może byśmy zaczęli święcić żonatych mężczyzn?». A Benedykt mówi tak: «Jak spada liczba księży, to trzeba rozbudzać charyzmaty wśród świeckich. Więcej świadków – to po pierwsze. Po drugie: księża niech się skupią na tym, co jest ściśle ich obowiązkiem». Tu pada pytanie: «A co jest tym ścisłym obowiązkiem księży?» i papież odpowiedział: «Godzina dziennie modlitwy myślnej». Myślę, że dziewięciu na dziesięciu księży się z tym nie zgadza, bo nam się wydaje, że my musimy wiele rzeczy zrobić. Natomiast papież odpowiedział dokładnie w duchu Ewangelii o Marii i Marcie: jedno jest konieczne – konieczna jest modlitwa. Gdy nie ma modlitwy, to jesteśmy biedakami, tracimy rozeznanie, co dobre, a co złe. Przede wszystkim jednak tracimy rozeznanie w tym, co jest Boże”.