Nie zapominaj, pamiętaj

Od kogo zależą losy człowieka, narodów i całego świata? Wielu uważa, że od różnych władców, jakiego by tytułu i imienia nie nosili. Coś w tym jest. Prezydenci, premierzy, przewodniczący, kanclerze i jak by ich jeszcze nie nazywano mają spory wpływ na ludzkie życie. Ostatecznie jednak wszystko zależy od Boga. On może wszystko. Zaczerpnięte z Księgi Powtórzonego Prawa pierwsze czytanie tej niedzieli o tym przypomina.

Księga Powtórzonego Prawa jest w zasadzie wielką mową Mojżesza. W przeddzień wejścia Izraela do Ziemi Obiecanej przypomina on o dobrodziejstwach, jakich doświadczył naród podczas wyjścia z Egiptu i wieloletniej, dobiegającej właśnie kresu wędrówki do Ziemi Obiecanej. Słyszymy teraz, jak Mojżesz poucza Izraelitów, że gdy posiądą już „ziemię miodem i mlekiem płynącą”, nie wolno im zapominać, komu to zawdzięczają. Z pierwszych plonów powinni wybrać dorodne owoce i zanieść je przed oblicze Boga, w miejsce sprawowania kultu – wtedy jeszcze niekoniecznie do świątyni. Składając ofiarę, powinni wypowiedzieć formułę przypominającą historię narodu: od Jakuba, wnuka Abrahama, który osiedlił się w Egipcie podczas klęski głodu, przez czasy, w których jego ród mocno się w tym kraju rozrósł, po wydarzenia jego cudownego opuszczenia, czterdziestoletniej tułaczki na pustyni po ostatni akord – wzięcie w posiadanie Ziemi Obiecanej. Składany dar ma być wyrazem wdzięczności wobec Boga; znakiem uznania, że ta historia nie mogła wydarzyć się przypadkiem; że wszystko, co Izraelici przeżyli i co posiedli zawdzięczają Panu. Późniejsze dzieje Izraela będą naznaczone odejściami narodu wybranego od Boga i powrotami do Niego. Będzie to historia zapominania o Nim i Jego dobrodziejstwach oraz powrotów do wierności zawartemu niegdyś z Bogiem przymierzu.

Pouczenie, jakie Mojżesz kieruje do Izraelitów, jest aktualne także dzisiaj. Zadziwiająco łatwo zapominamy o wdzięczności za dobrodziejstwa, jakimi Bóg nas obdarza. Człowiek zauroczony „potęgą i wspaniałością” ziemskich spraw – jak słyszymy z ust kusiciela Jezusa w dzisiejszej Ewangelii – zapomina, komu powinien się kłaniać. Warto stawać przed Bogiem na modlitwie i przypominać sobie dary otrzymane od Pana: życie, zdolności, zdrowie, dobrych ludzi wokół, brak większych trosk o to, co jutro włożyć do garnka. Do dobrego łatwo się przyzwyczaić i uznać, że to normalne, że tak musi być. Nie zapominajmy o Tym, który nam to daje.