Watykaniści – inni niż wszyscy? Wyzwania w pracy dziennikarskiej w Watykanie

Początki sięgają lat 50. minionego stulecia. Twórcą tego specyficznego gatunku dziennikarskiego i zarazem pierwszym dziekanem dziennikarzy akredytowanych przy Stolicy Apostolskiej został Benny Lai, wybitny włoski dziennikarz, wnikliwy obserwator życia i niedościgniony ekspert od Watykanu, zmarły w 2013 roku. Mimo że nie był człowiekiem wierzącym, doskonale orientował się w życiu Kościoła, działalności Stolicy Apostolskiej i papiestwa. Zaś władze kościelne, w tym wielu purpuratów, darzyły go szacunkiem. Przez całe życie dumnie nosił w portfelu pierwszą watykańską legitymację prasową podpisaną przez substytuta Sekretariatu Stanu Giovanniego Battistę Montiniego, późniejszego papieża Pawła VI. Ale jak to się stało, że Benny Lai trafił do Watykanu i zainaugurował niejako nową epokę dziennikarską w Kościele katolickim? Otóż na początku lat 50. XX wieku, już jako młody reporter, zdał sobie sprawę z tego, że praca w biurach watykańskich kończy się bardzo wcześnie, bo już o godz. 14. Tymczasem dziennikarze w parlamencie pracują do późnych godzin nocnych. Poruszony tą obserwacją, niezwłocznie poprosił o zgodę na rozpoczęcie pracy w charakterze korespondenta watykańskiego. Jego sala prasowa mieściła się w malutkim biurze w murach Watykanu. Udało mu się stworzyć sieć informatorów, dzięki którym mógł przekazywać poufne informacje o tym, co dzieje się w Watykanie. Benny Lai o Stolicy Apostolskiej wiedział niemal wszystko, a jeśli nie wiedział, to intuicja i doświadczenie pozwalały mu wiele przeczuć. Był przekonany, że by zrozumieć Watykan, trzeba tam najpierw spędzić dużo czasu, umieć interpretować drobne sygnały.