Spór nie tylko o naukę religii

Aby zrozumieć sens ostatnich wydarzeń, w tym nieudanego, ostatniego posiedzenia Komisji Wspólnej, trzeba przypomnieć najważniejsze fakty, które doprowadziły do tego kryzysu. 26 lipca 2024 r. Ministerstwo Edukacji Narodowej opublikowało nowelizację rozporządzenia w sprawie warunków i sposobu organizowania nauki religii w publicznych przedszkolach i szkołach. Wprowadzana zmiana miała polegać m.in. na tym, że grupy międzyoddziałowe lub międzyklasowe organizowane mogą być nie tylko w sytuacji, gdy w danym oddziale chętnych do uczestnictwa w lekcji religii jest mniej niż 7 osób, ale i wtedy, gdy jest ich więcej. Jak stwierdziła w mediach minister edukacji Barbara Nowacka, jeżeli w jednej klasie jest np. 10 uczniów chodzących na religię, a w drugiej 8 – można ich połączyć w jedną grupę. Rozporządzenie przewiduje też możliwość łączenia w grupy dzieci z różnych roczników. Dotąd, jeśli w danej klasie zostało zgłoszonych na naukę religii przynajmniej 7 uczniów, organizowane były dla nich odrębne zajęcia. Natomiast jeśli zgłosiło się mniej niż 7 uczniów w jednej klasie, to były one organizowane w grupach międzyklasowych lub międzyoddziałowych, ale wyłącznie na jednym poziomie nauczania. Po nowelizacji powstanie pytanie, której klasy program ma być realizowany w tak zorganizowanej grupie międzyklasowej, skoro różnica wieku może wynosić nawet 3 lata. Min. Nowacka zapowiedziała również, że od 1 września 1925 r. ograniczy lekcje religii do jednej godziny tygodniowo i będą one umieszczane przed innymi zajęciami szkolnymi lub po nich.