Odbudowany skarbiec. Tajemnice rzymskiej bazyliki św. Pawła za Murami

Rzymska bazylika św. Pawła za Murami znajduje się dosłownie za murami, bo od starego miasta oddzielają ją mury aureliańskie, wzniesione w 282 roku. Jakoś tu inaczej niż w otoczeniu pozostałych największych bazylik Rzymu. Panujący tu szczególny klimat wynika z oddalenia od ścisłego centrum miasta. Zapewne wpływa też na to liczący 70 metrów długości dziedziniec, otoczony 150 granitowymi kolumnami, przez który trzeba przejść, żeby znaleźć się w świątyni. Wchodząc tu, człowiek ma wrażenie, że znalazł się raptownie w innej przestrzeni, pełnej spokoju i ciszy. Sprzyja temu także wypielęgnowana zieleń zajmująca większą część powierzchni dziedzińca. Stojąca w jego centrum potężna statua św. Pawła kieruje myśl na tego, którego szczątki spoczywają w samym kościele. Bo to właśnie grób Apostoła Narodów jest powodem, dla którego wzniesiono tę budowlę. Został tu pochowany prawdopodobnie w 67 roku. Nie było to miejsce jego męczeństwa. Według tradycji święty Paweł został ścięty kilka kilometrów dalej, w miejscu zwanym Tre Fontane. Jego ciało miała pochować na obecnym miejscu św. Lucyna. Nad grobem stanęła skromna kaplica. Chrześcijanie przychodzili tu na modlitwę, szczególnie w rocznicę męczeństwa apostoła.