Święty Domek w Loreto i „ogromne pragnienie modlitwy”

Spojrzenie kobiety oczekującej narodzin dziecka ma w sobie szczególną słodycz i jest skierowane bardziej do wewnątrz niż na zewnątrz, ponieważ to właśnie wnętrze jest dla niej najpiękniejszą rzeczywistością świata. Takie było spojrzenie Maryi, gdy nosiła w swoim łonie Stwórcę wszechświata – przypomniał w jednym z adwentowych kazań dla Kurii Rzymskiej kard. Raniero Cantalamessa. Kapucyn po studiach w szwajcarskim Fryburgu i Mediolanie 19 października 1958 roku przyjął święcenia kapłańskie. Dokonało się to w sanktuarium Świętego Domku w Loreto.

Ubiegłoroczny jubileusz stulecia „Gościa Niedzielnego” miał swój finał w Filharmonii Śląskiej i zakończył się potężnym akordem nieszporów ludźmierskich. „W Loreto i w Gorcach bądź, módl się za nami” – nuciła pod nosem publiczność, wśród której zasiadł kompozytor Jan Kanty Pawluśkiewicz.

My zaśpiewamy niebawem: „A słowo ciałem się stało i mieszkało między nami”. Treść kolędy nie odnosi się do Betlejem, ale Nazaretu. To w mieście okrzykniętym „arabską stolicą Izraela” przeczytamy dewizę: Verbum caro hic factum est. Tu Słowo stało się Ciałem. „Gdzie znajdziemy dom Maryi?” – pytają zwiedzający Galileę turyści. „We włoskim Loreto” – słyszą.