Pisarstwo Jana Prokopa było protestem przeciwko wykorzenianiu człowieka i narodów.
Profesor Jan Prokop (1932–2023), zmarły niedawno „radykalny personalista”, znakomity badacz literatury polskiej, znawca literatury francuskiej i czuły eseista, obdarzył wrażliwych i myślących czytelników wieloma ważnymi książkami, które na zawsze weszły do kanonu lektur myślącego odbiorcy. Dobrze, że przypomniano jego obszerny dorobek. Zapewne trudno było wybrać z tego bogactwa to, co najcenniejsze, a jednak wybór tekstów krytycznoliterackich, dokonany przez prof. Macieja Urbanowskiego, w dużej mierze ten warunek spełnia. „Lekcje wyobraźni”, stanowiące rodzaj antologii, są propozycją interesującą i istotnym wydarzeniem edytorskim, a wstęp krakowskiego uczonego „Drogi klerka. O krytyce literackiej Jana Prokopa”, erudycyjny i atrakcyjny, stanowi zarazem klucz do zrozumienia twórczości Jana Prokopa.
To dla nas sygnał, że cenisz rzetelne dziennikarstwo jakościowe. Czytaj, oglądaj i słuchaj nas bez ograniczeń.
Krystyna Heska-Kwaśniewicz