Bóg sięga po rozmaite środki, by przemówić do ludzkiego serca

Mt 11,20-24 

Jezus począł czynić wyrzuty miastom, w których dokonało się najwięcej Jego cudów, że się nie nawróciły.

«Biada tobie, Korozain! Biada tobie, Betsaido! Bo gdyby w Tyrze i Sydonie działy się cuda, które u was się dokonały, już dawno w worze i w popiele by się nawróciły. Toteż powiadam wam: Tyrowi i Sydonowi lżej będzie w dzień sądu niż wam.

A ty, Kafarnaum, czy aż do nieba masz być wyniesione? Aż do Otchłani zejdziesz. Bo gdyby w Sodomie działy się cuda, które się w tobie dokonały, przetrwałaby aż do dnia dzisiejszego. Toteż powiadam wam: Ziemi sodomskiej lżej będzie w dzień sądu niż tobie».

Biada tobie, Korozain! Biada tobie, Betsaido!  (Mt 11,21)

Bóg sięga po rozmaite środki, by przemówić do ludzkiego serca. Objawił się w Starym Przymierzu, ofiarował nam swoje Słowo, ustanowił Kościół i sakramenty. Przede wszystkim jednak posłał swojego Syna, aby nauczał i zbawił świat. Niekiedy Bóg uznaje za konieczne dokonanie cudu, by człowiek mógł pojąć, że poza ziemskim życiem istnieje życie wieczne. Jednak mimo tych licznych wysiłków człowiek może pozostać niewzruszony wobec działań Wszechmogącego. Może trwać w zamknięciu. Choć zatwardziałość serca wydaje się zagadkowa i niepojęta, to każdy z nas czasem jej doświadcza. Może więc wdzięczność Bogu jest jedną z dróg, by walczyć z własną słabością? Bez wątpienia.