Szkiełko i oko, czyli jak Kościół bada, kto jest nadawcą zjawisk nadprzyrodzonych

Wszystko, co jest konieczne do naszego zbawienia, zostało już objawione. Śmierć i zmartwychwstanie Jezusa jest ostatnim słowem Ojca – podkreśla ks. dr Grzegorz Strzelczyk. – Kościół niczego nie dodaje do objawienia publicznego. W objawienia prywatne, które Kościół uznaje, ponieważ są zgodne z jego nauczaniem i zostały zweryfikowane pod względem autentyczności, nie musimy wierzyć. One nie są zbawcze, „ale podobnie jak w przypadku charyzmatów uznanych przez Kościół jawią się jako drogi wiodące do głębszego poznania Chrystusa i do pełniejszego oddania mu samego siebie, a zarazem do głębszego zakorzenienia się we wspólnocie całego chrześcijańskiego ludu.” – czytamy w dokumencie „Normy postępowania w rozeznawaniu domniemanych zjawisk nadprzyrodzonych”.

Nowy dokument Dykasterii Nauki Wiary zakazuje biskupom wydawania orzeczenia, że jakieś zjawisko ma charakter nadprzyrodzony. Jeśli proces rozeznawania przebiegnie pozytywnie – nie wykaże fałszu, niezgodności z Objawieniem czy błędów moralnych – biskup wraz z dykasterią mogą zakończyć rozeznawanie deklaracją Nihil Obstat. Ks. Strzelczyk analizując punkty dokumentu podkreśla, że mogą być przydatne do rozeznawania nie tylko dla biskupów, ale dla wszystkich liderów duchowych, a także do prywatnego użytku i rozeznawania własnych doświadczeń duchowych.

Wejdź i słuchaj: Więcej podcastów „Gościa Niedzielnego”

Słuchaj też na Spotify: