Wychowani przez gejów

Dzieci w rodzinach zastępczych i rodzinnych domach dziecka mogą być w Polsce wychowywane także przez gejów. Takie są konsekwencje decyzji Sejmu, który 9 czerwca odrzucił poprawkę Senatu do ustawy o wspieraniu rodziny i pieczy zastępczej, zakazującej homoseksualistom pełnienia funkcji rodziców zastępczych i prowadzenia rodzinnych domów dziecka.

Środowiska homoseksualne ogłosiły sukces: ich wolności obywatelskie zostały uratowane, bo posłowie nie odmówili im prawa do wychowywania dzieci, co według nich byłoby dyskryminacją. Rzeczywiście, tak rozumiane prawo gejów do równości zwyciężyło, tyle że ofiarą tego zwycięstwa będą dzieci. Umożliwienie bowiem homoseksualistom pełnienia funkcji rodziców zastępczych jest drastycznym złamaniem prawa dziecka do wychowywania przez matkę i ojca, mężczyznę i kobietę, których życie seksualne nie odbiega od normy. Trzeba bowiem jasno powiedzieć, że seks homoseksualny normą nie jest, na co wskazują nie tylko wzorce kulturowe, ale budowa naszych narządów płciowych. Jeśli ktoś twierdzi inaczej, to oznacza to, że homoideologia odebrała mu zdolność racjonalnego rozumowania.

Osoby, które chcą zostać rodzicami zastępczymi czy prowadzić rodzinny dom dziecka przechodzą bardzo dużo rozmaitych badań, sprawdzających czy się do tego nadają. Kryterium normalności seksualnej powinno być jednym z podstawowych. Żaden uczciwy pedagog nie będzie twierdził, że dla dziecka jest wszystko jedno czy wychowuje go dwójka gejów, czy małżeństwo kobiety i mężczyzny. Jest oczywiste, że dziecko wychowane przez gejów będzie miało zaburzony wymiar życia seksualnego i nie zmieni tego wmawianie nam, że homoseksualizm nie jest chorobą, a to, że tak uznaje np. Światowa Organizacja Zdrowia, świadczy tylko o zagubieniu jej członków. W tej sytuacji w obronie dzieci powinien wystąpić Rzecznik Praw Dziecka. Szkoda, że milczy.