Skarb w kruchych naczyniach
1. „Oddali Mu pokłon. Niektórzy jednak wątpili”. Słowo „wątpić” (gr. distadzo) – wyraża myśl o podwójności (gr. dis – znaczy dwa), kiedy człowiek jest trochę na „tak”, a trochę na „nie”. W Nowym Testamencie to słowo pojawia się jeszcze raz w scenie chodzenia Jezusa po wodzie. Piotr chce naśladować Pana, robi parę kroków, ale po chwili tonie.
Jezus wyciągając go z wody mówi: „dlaczego zwątpiłeś?” (Mt 14,31). To sytuacja dobrze nam znana. Idziemy na Mszę, ale w kościele zastanawiamy się: „Co ja tutaj właściwie robię?”. Wierzymy w Boga, ale wystarczy jakiś szyderczy tekst w gazecie i zaczynamy się chwiać w wierze. Słowa o wątpieniu uczniów pojawiają się w samym zakończeniu Ewangelii, tuż przed ich rozesłaniem. Uczniowie po tylu latach w szkole Jezusa nadal są słabi. A jednak im, słabym, Pan przekazuje misję nauczania. To pocieszające dla nas, słabych. Nie chodzi o to, by szukać usprawiedliwienia, ale by zrozumieć, że trudności w wierze są częścią wiary. Chodzi o to, by oddawać Mu pokłon, nawet wątpiąc.
Skorzystaj z promocji tylko do Wielkanocy!
W subskrypcji otrzymujesz
- Nieograniczony dostęp do:
- wszystkich wydań on-line tygodnika „Gość Niedzielny”
- wszystkich wydań on-line on-line magazynu „Gość Extra”
- wszystkich wydań on-line magazynu „Historia Kościoła”
- wszystkich wydań on-line miesięcznika „Mały Gość Niedzielny”
- wszystkich płatnych treści publikowanych w portalu gosc.pl.
- brak reklam na stronach;
- Niespodzianki od redakcji.
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
Ks. Tomasz Jaklewicz
