Przystanki w drodze ku Wielkanocy

Z tym miejscem wiąże się początek papiestwa. W domu senatora Pudencjusza przez siedem lat miał mieszkać apostoł Piotr, ewangelizując i chrzcząc. W kościele przechowywany jest fragment drewnianego stołu, przy którym miał celebrować Eucharystię. Tutaj zatwierdził pierwszą Ewangelię, napisaną przez Marka, jego ucznia, i tutaj konsekrował Linusa i Kleta, swoich następców. – Kościół ten uchodzi za najstarsze miejsce wiary chrześcijańskiej w Rzymie i aż do edyktu mediolańskiego to miejsce było siedzibą pierwszych papieży – mówi ks. Gianfranco Basti, rektor bazyliki św. Pudencjany. Wznosi się ona na ruinach dawnego domu rzymskiego senatora, którego cała rodzina nawróciła się pod wpływem nauczania św. Piotra i stanowi 21. stację w wielkopostnej pielgrzymce kościołów stacyjnych, która rozpoczyna się w Środę Popielcową, a kończy w Wielką Środę. Po porannej Eucharystii ks. Basti zabiera jej uczestników na zwiedzanie świątyni. Pokazuje m.in. starożytną studnię, w której wedle tradycji gromadzono zebraną z ulic przez dwie córki senatora św. Pudencjanę i św. Praksedę (obie zginęły śmiercią męczeńską) krew męczenników, aby ją godnie przechować. Tradycja przekazuje, że do zbierania krwi używały specjalnych gąbek. – Gdy rodziła się tradycja kościołów stacyjnych, nie chodziło o konkretną świątynię, lecz o świętych i modlitwę w miejscu związanym z ich życiem i męczeństwem – mówi Marcella Ghisotti, która jest przewodniczką po Wiecznym Mieście. Dodaje, że wielkopostny szlak 43 stacji pozwala odkryć korzenie chrześcijaństwa, zaczerpnąć z jego dziedzictwa i przenieść wiarę w coraz bardziej bezideowym i zlaicyzowanym świecie. – Z roku na rok przybywa młodych ludzi, którzy podtrzymują tę tradycję, choć nigdy nie odzyskała ona początkowej świetności – mówi Włoszka.