Rozważcie, czy warto emigrować!

6. Pielęgnować żywą więź

Parafie emigrantów proszę:

- aby indywidualny czy grupowy wyjazd wiernych poprzedziła modlitwa, Msza św. lub nabożeństwo z udzieleniem błogosławieństwa;

- aby żywo pielęgnowały więź ze swymi synami i córkami na drogach świata i to w każdej możliwej formie: od interesującej i na bieżąco aktualizowanej parafialnej strony internetowej, poprzez stały kontakt modlitewny, aż po moralne i praktyczne wsparcie, wyrażające się choćby pomocą grup apostolskich w opiece nad czasowo opuszczonymi dziećmi czy doraźnym wsparciu Caritas lub animacji pomocy między sąsiedzkiej.

Zachęcam wspólnoty parafialne, aby to wsparcie czynić coraz bardziej efektywnym poprzez tworzenie struktur „modlitewnych kręgów rodzin osób pracujących za granicą”.

Bracia i Siostry!

Przy dzisiejszych możliwościach komunikacyjnych, wyjazdów i powrotów, dobrze przygotowany wyjazd do pracy za granicę może być także szansą. Nie tylko na polepszenie statusu materialnego, ale też na osobisty rozwój poprzez poszerzanie horyzontów życia; to także szansa na lepsze zapoznanie się z innymi społeczeństwami i przełamywanie stereotypów. Trudno przecenić tę szansę zwłaszcza w przypadku Polski i Niemiec ze względu na nasze historyczne zaszłości. Zbliżenie z sąsiadami niech ostatecznie posłuży również duchowemu dobru Europy i europejskiego Kościoła. Wszyscy jesteśmy powołani do kształtowania nowego oblicza Europy i wzmacniania jej chrześcijańskiej tożsamości. Tym bardziej, że jako Polacy mamy naszym zachodnim sąsiadom i wszystkim Europejczykom wiele do zaoferowania w kategoriach ducha i wartości. Przekonała nas o tym ostatnio beatyfikacja Jana Pawła II i jej szeroki rezonans na wszystkich kontynentach.

Drodzy Diecezjanie!

Życzę wszystkim, abyście zgodnie ze słowami dzisiejszej Ewangelii, rozpoznawali Chrystusa „przy łamaniu chleba”, uczestnicząc w coniedzielnej Eucharystii, gdziekolwiek jesteście i pracujecie.

A każdy wyruszający na migracyjny szlak, niech weźmie sobie do serca słowa św. Pawła Apostoła z dzisiejszego II czytania: „Jeżeli Ojcem nazywacie Tego, który sądzi nie mając względów na osoby, ale według uczynków każdego człowieka, to w bojaźni spędzajcie czas swojego pobytu na obczyźnie”.

Wraz z modlitwą, powierzam Was opiece Królowej Polski, Pani naszych losów, i potężnemu orędownictwu naszego wielkiego rodaka błogosławionego Jana Pawła II. Nie lękajcie się!

Wszystkie szlaki Waszych wędrówek za chlebem – tym powszednim i niebieskim – znaczę pasterskim błogosławieństwem: † W imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego!

† Wiktor Skworc

BISKUP TARNOWSKI

Tarnów, 2011.05.03, w uroczystość NMP Królowej Polski