Plany Kościoła na rok 2012

Rady społeczne

By wspomóc istniejące struktury komunijne w ramach naszego Kościoła i zainspirować powstawanie kolejnych na jesieni 2012 r. ma odbyć się I Kongres Diecezjalnych Rad Duszpasterskich w Warszawie pod hasłem: „Rozeznanie – Dialog – Współpraca”. Po raz pierwszy na dwudniowych obradach spotkają się przedstawiciele: duchowni i świeccy, z Diecezjalnych Rad Duszpasterskich ze wszystkich polskich diecezji. Organizatorem spotkania będzie Komisja Episkopatu ds. Duszpasterstwa wraz ze Stowarzyszeniem Pastoralistów.

Abp Gądecki przypomniał także, że jak dotąd istnieją w Polsce tylko 3 Rady Społeczne przy biskupie diecezjalnym. Ich celem jest opracowywanie opinii na temat wydarzeń społecznych, zagadnienia poszanowania godności ludzkiej, w łączności z biskupem, a następnie rozpowszechnianie ich. Chodzi o takie zagadnienia jak poszanowanie godności osoby ludzkiej, prawa człowieka, małżeństwo i rodzina, życie gospodarcze, społeczno-polityczne i kulturalne. Rady Społeczne składają się wyłącznie z osób świeckich. Abp Gądecki przestrzegł jednocześnie przed mieszaniem się Rad w sprawy polityczne. Nie może być członkiem Rady ktoś, kto ma mandat poselski czy senatorski, by unikać podejrzeń o partyjność.

Zespół ds. Nowej Ewangelizacji

Abp Stanisław Gądecki zapowiedział, że niebawem zostanie utworzony Zespół ds. Nowej Ewangelizacji, który funkcjonować będzie w ramach Komisji Episkopatu ds. Duszpasterstwa.

Decyzja o utworzeniu Zespołu ds. Nowej Ewangelizacji w ramach Komisji Episkopatu ds. Duszpasterstwa podjęta została przez Konferencję Episkopatu Polski na 354. zebraniu plenarnym, jakie miało miejsce w ubiegłym tygodniu w Zakopanem. Decyzja ta została podjęta w ślad za utworzeniem przez Ojca Świętego Benedykta w ramach struktur Stolicy Apostolskiej odrębnej Rady ds. Spraw Krzewienia Nowej Ewangelizacji. Powstała ona we wrześniu 2010 r., a jej przewodniczącym został abp Rino Fisichella.

Zadania watykańskiej Rady ds. Spraw Krzewienia Nowej Ewangelizacji precyzuje List Apostolski w formie motu proprio „Ubicumque et semper” (Wszędzie i zawsze), opublikowany 12 października 2010 r. Benedykt XVI zauważa w nim, iż „Dzisiaj nowa ewangelizacja musi się zmierzyć ze zjawiskiem dystansowania się od wiary, które przejawia się coraz bardziej w społeczeństwach i kulturach, które wydawały się być od wieków przeniknięte Ewangelią”.

W łonie polskiego Episkopatu rozważana była możliwość utworzenia – wzorem Stolicy Apostolskiej - odrębnej Rady ds. Nowej Ewangelizacji. Jednak zwyciężyła koncepcja powiązania jej (jako specjalnego zespołu) z Komisją ds. Duszpasterstwa, gdyż gremium to pracuje nad programem duszpasterskim dla Kościoła w Polsce, biorąc pod uwagę aktualne wyzwania ewangelizacyjne. Przewodniczy jej abp Gądecki.

Mówiąc o planach powołania Zespołu ds. Nowej Ewangelizacji, abp Gądecki wyjaśnił, że zajmować się on będzie tymi polami ewangelizacji w Polsce, które nie są objęte przez duszpasterstwo tradycyjne. Wyjaśnił, że chodzić będzie o znalezienie właściwych metod ewangelizacji i sposobów dotarcia do osób obojętnych religijnie bądź niewierzących, którzy w Polsce stanowią już faktycznie większość.

W parafiach praktykuje systematycznie nieco ponad 40 proc. Polaków, a niemal 60 proc. społeczeństwa stanowią ludzie obojętni lub wrogo nastawieni do Kościoła. „Tak więc 60 proc. naszego społeczeństwa pozostaje przedmiotem nowej ewangelizacji” – skonstatował. „Trzeba się poważnie zastanowić, jak podejść do tych środowisk, jak je poruszyć wewnętrznie, tak aby łaska Boża miała dostęp do tych ludzi” – dodał.

Abp Gądecki skierował prośbę do obecnych na spotkaniu dyrektorów kurialnych wydziałów duszpasterskich o zgłaszanie kandydatur do wspomnianego zespołu. Winni być to zarówno kapłani, zakonnicy, jak i świeccy. Powinni mieć doświadczenie w nowych, nietradycyjnych rodzajach duszpasterstwa, adresowanego do ludzi, którzy są obojętni bądź odeszli od Kościoła. Spośród zgłoszonych kandydatur Konferencja Episkopatu ustali skład Zespołu ds. Nowej Ewangelizacji na swym najbliższym, czerwcowym zebraniu plenarnym.

Rodziny wielodzietne i pomoc starszym

Irena Bylicka ze Związku Dużych Rodzin „3+” tłumaczyła potrzebę częstszego mówienia przez duszpasterzy o sytuacji rodzin wielodzietnych. Argumentowała, że konieczne jest zwłaszcza wyjaśnianie, że nie są to rodziny dotknięte zachowaniami patologicznymi, jak to stereotypowo jest przedstawiane w mediach.

Zdaniem Bylickiej, parafia to jedyne miejsce, gdzie znane są problemy i perspektywy dużych rodzin. Wie o nich proboszcz, przychodzący z wizytą duszpasterską. Postulowała zwiększenie liczby wieczornych Mszy św. dla matek i ojców wychowujących kilkoro dzieci. - Wieczorem dzieci śpią lub pozostają pod opieką starszego rodzeństwa, dopiero wtedy rodzice mogą przyjść do kościoła – tłumaczyła.

Prelegentka zachęcała do tego, by Kościół zaangażował się w promocję tzw. karty dużej rodziny, która uprawnia m.in. do darmowego korzystania z komunikacji miejskiej oraz zniżek na wstępy do kin lub muzeów. Takie korzystne dla dużych rodzin rozwiązanie wprowadzono już m.in. w Gdańsku i Grodzisku Mazowieckim.

Z kolei ks. dr Piotr Krakowiak, duszpasterz ruchu hospicyjnego, apelował o tworzenie parafialnych struktur tego ruchu celem pomocy osobom starszym, znajdującym się w bardzo trudnym stanie i wymagającym szczególnej troski. Wyjaśniał, że doskonała okazją ku temu jest przeżywany obecnie w Europie rok wolontariatu. Przypomniał, że w Polsce tylko 4 proc. osób starszych ma szanse na objęcie opieką paliatywno-hospicyjna. Polska znajduje pod tym względem na samym ogonie Europy, gorsza sytuacja jest tylko w Rumunii.