O wierze, sumieniu, polityce i wielu innych sprawach pisze abp Józef Michalik w listach do wiernych zebranych w zbiorze „W nurcie pasterskiego nauczania”.
Jubileusze mają to do siebie, że się je uroczyście przygotowuje, z pewną dozą patetyczności obchodzi, a potem przychodzi czas składania kolejnych lat do kolejnego świętowania. Okazję do świętowania ma właśnie abp Józef Michalik, który 15 lat temu rozpoczął posługę w archidiecezji przemyskiej. Przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski znany jest z niechęci do świętowania swoich jubileuszy. Z trudem udaje się go namówić na choćby skromne uroczystości, dla pożytku ludu, któremu posługuje. Bliscy współpracownicy księdza arcybiskupa wpadli na pomysł przygotowania jubileuszowego prezentu i dla jubilata, i dla wiernych archidiecezji przemyskiej. Jest nim zbiór listów pasterskich abp. Józefa Michalika.
Publikacja zawiera nie tylko listy społeczno-polityczne. Zdecydowaną większość stanowią listy pasterskie sensu stricto. Arcybiskup Michalik unika, jak sądzę świadomie, mieszania spraw Bożych z bieżącymi wydarzeniami, które się toczyły. Z żelazną konsekwencją prowadzi słuchaczy i czytelników po drogach wiary, zachęcając do jej pogłębiania przez coraz bardziej osobisty kontakt z Jezusem. Na tej drodze arcybiskup stawia bardzo czytelne znaki drogowe – sumienie. O prawym sumieniu pisze bardzo często. Nie pomniejsza ani nie bagatelizuje grzechu. Owszem, dostrzega jego wieloraką obecność, ale też wyraźnie podkreśla, że nie jest on wszechmocny. Został już pokonany przez Chrystusa, a każdy z nas nosi lekarstwo na tę słabość w prywatnej apteczce prawego sumienia.
Arcybiskup Józef Michalik bardzo taktownie, z dystansem opisuje i ocenia sytuację społeczno-polityczną w Polsce. Jego wypowiedzi na tematy społeczne i polityczne zachęcają do polemizowania z proponowanymi przez autora rozwiązaniami czy sposobem interpretacji faktów. Nieraz jest bliski zakwestionowania słuszności ocen. I oto wśród kolejnych listów czytelnik znajduje taki, w którym abp Michalik podziela jego wcześniejsze wzburzenie i jakby uspokajająco puszcza do niego oczko – a co, nie miałem racji?!
Kolejna grupa listów to teksty prezentujące zamysł pasterski abp. Michalika jako ordynariusza diecezji. Z ich lektury każdy duszpasterz i członek wspólnot żywego Kościoła może stworzyć sobie kanon rzeczy istotnych i ważnych dla lokalnej wspólnoty. Rodzi się nawet pokusa pewnej naukowej refleksji nad głównymi założeniami pasterskiej posługi metropolity przemyskiego przez ostatnich piętnaście lat. Jubileusz 15-lecia posługi abp. Józefa Michalika w Przemyślu nie kończy się życzeniami i wiązankami kwiatów. Ten, któremu z wdzięcznego serca chcieliśmy zorganizować świętowanie, zaprosił nas do swojego stołu na wspólną o Bogu i świecie ucztę.
To dla nas sygnał, że cenisz rzetelne dziennikarstwo jakościowe. Czytaj, oglądaj i słuchaj nas bez ograniczeń.
ks. Bartosz Rajnowski