Kalendarz Liturgiczny

16 października
Poniedziałek – wspomnienie św. Jadwigi Śląskiej
Wesel się, niepłodna, która nie rodziłaś.
Niesłychane. Bóg na matki wybawicieli Izraela wybiera niepłodne kobiety: sędziwą Sarę, Annę – babcię Jezusa, Elżbietę i matkę Samsona. Z tego, co było ich największym przekleństwem i hańbą, czyni największą chlubę. Co jest przekleństwem mojego życia? Czego najchętniej pozbyłbym się, o czym najszybciej chciałbym zapomnieć?
Ga 4,22–24.26–27.31–5,1; Ps 113; Łk 11,29–32, IV tydzień psałterza

17 października
Wtorek – wspomnienie św. Ignacego Antiocheńskiego, biskupa i męczennika
Ku wolności wyswobodził nas Chrystus.
Już nie palę – znajomy mnich chwalił się na lewo i prawo. Bracia podziwiali jego hart ducha: zerwał z nałogiem! Kiedyś sięgnął po papierosa i znów wszedł po uszy w nałóg. Ale palił już po kryjomu, w toalecie. Wstydził się reakcji braci. Naprawdę przestał palić, gdy bezradny powierzył się Bogu. Został uwolniony.
Ga 5,1–6; Ps 119; Łk 11,37–41

18 października
Środa – święto św. Łukasza, ewangelisty
W pierwszej mojej obronie nikt przy mnie nie stanął, ale mię wszyscy opuścili.
Przyjdzie taki czas, gdy opuszczą cię wszyscy. Kompletnie nikt nie będzie cię rozumiał. Nikt nie poklepie cię po plecach. Zostaniesz sam jak palec – tłumaczyła mi starsza siostra ze wspólnoty. Dlaczego? Nie mogłem pojąć. – Bo dopiero wtedy rzucisz się Bogu na szyję.
2 Tm 4,9–17a; Ps 145; Łk 10,1–9

19 października
Czwartek – dzień powszedni
W Nim bowiem wybrał nas przed założeniem świata
– Myślę i czuję, że Bóg Ojciec pochyla się nad każdym ze swoich dzieci z wielkim bólem. Posunę się nawet dalej – Bóg szepcze do nas: „Przepraszam... Przepraszam za grzechy, które popełniliście”. Bóg jest czułością i miłosierdziem – opowiada brat Efraim ze Wspólnoty Błogosławieństw. Czekał na twoje narodziny miliardy lat. Tęsknił.
Ef 1,1–10; Ps 98; Łk 11,47–54

20 października
Piątek – św. Jana Kantego, prezbitera
My z góry przeznaczeni (...), byśmy istnieli ku chwale Jego majestatu.
Św. Tereska z Lisieux wołała: „Czas jest tylko złudzeniem, snem. Bóg widzi nas już w chwale i cieszy się z naszej wiecznej szczęśliwości”. Bóg zapytany przez Mojżesza o imię przedstawia się: Jestem, Który Jestem. Teraz jest chwila naszego zbawienia. Nie jutro, za tysiące lat. Teraz.
Ef 1,11–14; Ps 33; Łk 12,1–7

21 października
Sobota – wspomnienie bł. Jakuba Strzemię, biskupa
I wszystko poddał pod Jego stopy.
Zapłakana nierządnica, ku zgorszeniu otoczenia obmywająca łzami stopy Nauczyciela, wycierająca je włosami, całująca i namaszczająca olejkiem. Jezus umywający stopy uczniom, upadający pod krzyżem na wysokości ludzkich stóp. Rozciągnięty na krzyżu z przebitymi stopami. Jan w zachwyceniu widzi Jego stopy, „podobne do drogocennego metalu, jak gdyby w piecu rozżarzonego”. Przeszły ogniową próbę.
Ef 1,15–23; Ps 8; Łk 12,8–12