Kalendarz Liturgiczny

25 lipca
Poniedziałek – święto św. Jakuba Apostoła
Wtedy podeszła do Niego matka synów Zebedeusza ze swoimi synami i oddając Mu pokłon, o coś Go prosiła. On ją zapytał: „Czego pragniesz?”. Matka prosząca za synów. Cóż bardziej zbożnego, godnego szacunku, wartego polecenia? A jednak – jeżeli prosisz o coś dla swoich bliskich, uważaj... U Boga być wielkim – to służyć. Otrzymać pierwsze miejsce – to z pokorą przyjąć ostatnie. Zwyciężyć, znaczy: oddać życie.
2 Kor 4,7–15; Ps 116b; Mt 20,20–28 I tydzień psałterza

26 lipca
Wtorek – wspomnienie śś. Joachima i Anny
Lecz szczęśliwe oczy wasze, że widzą, i uszy wasze, że słyszą. Bo zaprawdę, powiadam wam: Wielu proroków i sprawiedliwych pragnęło ujrzeć to, na co wy patrzycie, a nie ujrzeli; i usłyszeć to, co wy słyszycie, a nie usłyszeli. Błogosławieni rodzice, którzy mogą oglądać pomyślność swoich dzieci. Błogosławieni dziadkowie, którzy zobaczą, jak w przyszłych pokoleniach owocuje ich trud. Porządek rodzenia, umierania, owocowania. Widać go także z nieba.
Syr 44,1.10–15; Ps 132; Mt 13,16–17

27 lipca
Środa – dzień powszedni
Królestwo niebieskie podobne jest do... Kto nam zagwarantuje, że uprawiając rolę, wykonując swoją codzienną pracę, odnajdziemy skarb? Kto nam zagwarantuje, że gdy wokół tylu poszukiwaczy szczęścia, to my właśnie odnajdziemy tę najcenniejszą perłę? Królestwo należy do Boga i to On sam jest jego gwarantem. Kto jednak zagwarantuje Bogu, że my damy z siebie wszystko, by posiadać królestwo?
Wj 34,29–35; Ps 99; Mt 13,44–46

28 lipca
Czwartek – dzień powszedni
Każdy uczony w Piśmie, który stał się uczniem królestwa niebieskiego, podobny jest do ojca rodziny, który ze swego skarbca wydobywa rzeczy nowe i stare. Uczonym w piśmie nie jestem, na ojcostwo nie mam szans – jednak i mnie uczy czegoś dzisiejsza Ewangelia. Pewne rzeczy już wiem. Jeżeli będę uczniem Jezusa, wolno mi z tej wiedzy korzystać. Do tego – On obiecuje mi nowe skarby, nowe doświadczenia. Mam czerpać ze swojego skarbca jak uczony i ojciec – to znaczy mądrze i z pożytkiem dla innych.
Wj 40,16–21.34–38; Ps 84; Mt 13,47–53

29 lipca
Piątek – wspomnienie św. Marty
Ja jestem zmartwychwstaniem i życiem. Kto we Mnie wierzy, choćby i umarł, żyć będzie. Każdy, kto żyje i wierzy we Mnie, nie umrze na wieki. Wierzysz w to?Kiedy stajemy w obliczu śmierci, granice między wiarą a niewiarą wyostrzają się. Pewnych prawd nie da się już skwitować lekceważącym gestem, machnąć ręką. Wiara nie jest znieczuleniem. Wymaga odwagi. Naszego „tak” powiedzianego Życiu wobec wszechobecnego „nie” śmierci.
Hbr 13,1–2.14–16; Ps 34; J 11,19–27 lub Łk 10,38–42

30 lipca
Sobota – dzień powszedni
Herod bowiem kazał pochwycić Jana i związanego wrzucić do więzienia. Powodem była Herodiada, żona brata jego, Filipa. Jan bowiem upomniał go: „Nie wolno ci jej trzymać”. Nazwać grzech po imieniu – to boli. Jesteśmy tak uwikłani, że nie widać końca. Miotamy się, chcemy zadowolić wszystkich. Co zrobisz, by uciszyć proroka? Jak daleko się posuniesz, by zagłuszyć głos, który nazywa twój grzech? Dokąd cię to zaprowadzi? Czy jak Herod – dodasz grzech do grzechu, zabijesz nawet?
Kpł 25,1.8–17; Ps 67; Mt 14,1–12