Wraz z przybyciem konduktu z trumną dzwon w Opactwie Westminsterskim zaczął bić 96 razy, aby upamiętnić 96 lat życia monarchini. Przykryta królewskim sztandarem trumna, na której leżą imperialna korona oraz wieniec z kwiatów, zostanie teraz wniesiona przez główną nawę świątyni i ustawiona na katafalku przed ołtarzem.
Zakończyło się nabożeństwo żałobne poświęcone Elżbiecie II
Trumna z ciałem zostanie teraz odprowadzona w uroczystym kondukcie ulicami Londynu do znajdującego się na tyłach Pałacu Buckingham Wellington Arch. Aktualizujemy na bieżąco.
Na zakończenie nabożeństwa odegrany został wojskowy hejnał "Last Post", który wykonywany jest m.in. podczas wszystkich wojskowych pogrzebów, a następnie rozpoczęły się w całym kraju dwie minuty ciszy. Po nich odśpiewany został hymn narodowy Wielkiej Brytanii, który ponownie zaczyna się od słów "God Save The King" (Boże, chroń króla) zamiast "God Save The Queen" (Boże, chroń królową) i na sam koniec major Paul Burns z Królewskiego Regimentu Szkocji, pełniący funkcję dudziarza królowej, zagrał tradycyjną pieśń żałobną "Sleep, Dearie, Sleep".
Po jej wybrzmieniu trumna z ciałem królowej została wyniesiona z Opactwa Westminsterskiego i ponownie umieszczona na lawecie działa, na którym wcześniej przetransportowano ją z Pałacu Westminsterskiego.
EPA/STEVEN SAPHORE AUSTRALIA AND NEW ZEALAND OUT
Na czele konduktu szła orkiestra wojskowa szkockich i irlandzkich regimentów, następnie członkowie Brygady Gurkhów i członkowie Royal Air Force. Lawetę działa, na której znajduje się trumna, ciągnęło 98 marynarzy Royal Navy, zaś za lawetą podążało kolejnych 40, mających za zadanie hamować.
PAP/EPA/ANDY RAIN
Ważąca 2,5 tony czterokołowa laweta została wykonana w 1896 r. na zlecenie królowej Wiktorii do użycia podczas jej własnego pogrzebu. Oprócz pogrzebu królowej Wiktorii w 1901 r. była później używana w czasie pogrzebów kolejnych monarchów - Edwarda VII w 1910 r., Jerzego V w 1936 r., Jerzego VI w 1952 r. - oraz byłego premiera Winstona Churchilla w 1965 r. i admirała Royal Navy, hrabiego Mountbattena w 1979 r.
Nasz komentarz: Po co Brytyjczykom monarchia?
Bezpośrednio za nimi idzie czwórka dzieci Elżbiety II - król Karol III, księżniczka Anna, książę Andrzej i książę Edward, następnie dwaj synowie Karola III - książę William i książę Harry, syn księżniczki Anny Peter Phillips, jej mąż wiceadmirał Timothy Lawrence, książę Gloucesteru Ryszard i syn młodszej siostry Elżbiety II, nieżyjącej już księżniczki Małgorzaty - David Armstrong-Jones.
Relacja z ceremonii pogrzebowej Elżbiety II na żywo:
LIVE: State funeral of Queen Elizabeth IIRappler
"W smutku, ale także w głębokim dziękczynieniu, przybywamy do tego Domu Bożego, do miejsca modlitwy, do kościoła, w którym pamięć i nadzieja są świętymi obowiązkami. Tutaj, gdzie królowa Elżbieta została poślubiona i ukoronowana, gromadzimy się z całego kraju, ze Wspólnoty Narodów i z narodów świata, aby opłakiwać naszą stratę, wspominać długie życie (królowej) w bezinteresownej służbie i z ufnością powierzyć ją miłosierdziu Boga, naszego Stwórcy i Odkupiciela" - powiedział na początku nabożeństwa dziekan tej świątyni David Hoyle.
Kazanie wygłosił zwierzchnik Kościoła Anglii, arcybiskup Canterbury Justin Welby.
Czytaj: Elżbieta II - monarchini pełna wiary
Uroczystości żałobne po śmierci brytyjskiej królowej Elżbiety II, w tym nabożeństwo, które w południe czasu polskiego rozpoczęło się w Opactwie Westminsterskim, można śledzić w telewizji. Jednak nie wszyscy w Zjednoczonym Królestwie chcą w ten sposób żegnać monarchinię. Wiele osób w całym kraju zbiera się w miejscach publicznych, gdzie można na żywo śledzić transmisję. Tak jest w jednym z londyńskich parków królewskich niedaleko Pałacu Buckingham – Hyde Parku.
Postawiono tu kilka dużych ekranów, aby nieprzebrane tłumy ludzi, które wciąż jeszcze napływają do Hyde Parku, mogły choć w ten sposób uczestniczyć w pożegnaniu królowej Elżbiety II.
Ci, którym udało się podejść bliżej ekranów śledzą nabożeństwo w skupieniu. Niektórzy nie mogą powstrzymać łez, są pary, które oglądają uroczystości w objęciach; dzieci z chorągiewkami siedzą na ramionach rodziców.
Na tyłach panuje luźniejsza, bardziej rodzinna i pogodna atmosfera: jest więcej ruchu, pracują budki z jedzeniem. Niezależnie od miejsca wiele osób nagrywa krótkie filmy i robi zdjęcia, chcąc zachować w jakiś sposób tę historyczną chwilę.
«
‹
1
›
»
oceń artykuł
