Kiedy się bawić, a kiedy pracować?

Łk 5, 33-39

Faryzeusze i uczeni w Piśmie rzekli do Jezusa: «Uczniowie Jana dużo poszczą i modły odprawiają, podobnie też uczniowie faryzeuszów; natomiast Twoi jedzą i piją».

A Jezus rzekł do nich: «Czy możecie nakłonić gości weselnych do postu, dopóki pan młody jest z nimi? Lecz przyjdzie czas, kiedy zabiorą im pana młodego, i wtedy, w owe dni, będą pościli».

Opowiedział im też przypowieść: «Nikt nie przyszywa do starego ubrania jako łaty tego, co oderwie od nowego; w przeciwnym razie i nowe podrze, i łata z nowego nie nada się do starego. Nikt też młodego wina nie wlewa do starych bukłaków; w przeciwnym razie młode wino rozerwie bukłaki, i samo wycieknie, i bukłaki przepadną. Lecz młode wino należy wlewać do nowych bukłaków.

Kto się napił starego, nie chce potem młodego – mówi bowiem: „Stare jest lepsze”».

Czytaj Pismo Święte w serwisie gosc.pl: biblia.gosc.pl

Twoi zaś jedzą i piją…
Łk 5,33

Kiedyś mówiło się, że w życiu musi być czas na pracę i na zabawę. I ja to kupuję. Wielu z nas często tonie w pracy bez ustanku, ale i wielu zabawia się bez wytchnienia. I tak źle, i tak niedobrze. Właściwe proporcje w życiu są bardzo ważne. Ale kiedy się bawić, a kiedy pracować? Myślę, że każdy z nas to czuje. Nie warto popadać w pracoholizm, kiedy na przykład nasze dzieci lub inni najbliżsi potrzebują nas do zabawy, do radości z bycia obecnym. Nie warto również szaleć i imprezować, kiedy sytuacja wymaga od nas skupienia i odpowiedzialności.