Ikona zwycięstwa życia

To właśnie modlitwa w katedrze przed Całunem stanowiła główny powód wizyty w Turynie. Papież tym samym przyłączył się do rzeszy tysięcy pielgrzymów, którzy nawiedzają Całun z okazji jego nadzwyczajnego wystawienia, które potrwa do 23 maja.

Papieskie rozważania w Turynie mówiły o mocy Bożej miłości w świecie. Wszystkim zapisze się w pamięci obraz Papieża klęczącego przed Całunem Turyńskim, gdzie wygłosił przejmującą medytację. „Całun jest ikoną tajemnicy Wielkiej Soboty, która jest dniem ukrycia Boga – powiedział Benedykt XVI. – Ukrycie Boga jest częścią duchowości współczesnego człowieka, w sposób egzystencjalny, prawie nieświadomy, niczym wciąż rosnąca w sercu pustka”. Benedykt XVI nawiązał następnie do znanego odkrycia, że Całun jest jakby rodzajem dokumentu fotograficznego, mającego swój „pozytyw” i „negatyw”.

Symbolicznie można w tym dostrzec, że najbardziej ciemna tajemnica wiary jest zarazem najjaśniejszym znakiem nadziei, która nie zna granic. Wielka Sobota jest swoistą „ziemią niczyją” czasu między śmiercią a zmartwychwstaniem, na którą wkracza Bóg-człowiek, dzieląc ludzką dolę aż po śmierć i grób. „Jezus Chrystus, pozostając w śmierci, przekroczył bramę owej ostatecznej samotności, by poprowadzić przez nią wraz ze sobą także nas.

I tak miłość dotarła do »piekieł«: nawet w całkowitym mroku ludzkiej samotności możemy usłyszeć głos, który nas woła, i znaleźć dłoń, która nas podnosi i wyprowadza na zewnątrz”. Ojciec Święty wskazał, że jeśli miłość wkroczyła w obszar zastrzeżony dla śmierci, to oznacza to także nadejście życia. Oznacza światło nowej nadziei – światło Zmartwychwstania.

Benedykt XVI dodał, że Całun Turyński jest swoistym mówiącym obrazem, ikoną napisaną krwią Człowieka ubiczowanego, cierniem ukoronowanego, ukrzyżowanego i z przebitym bokiem. Jednak ta krew Zabitego mówi o życiu, ogłasza je, wypływając z ran jak ze źródła, wśród ciszy Wielkiej Soboty.