XVII Niedziela Zwykła
Ewangelia opowiada o cudownym rozmnożeniu chleba. Pan Jezus dostrzega nie tylko potrzeby duchowe swoich słuchaczy, ale także potrzeby ciała. Nam też potrzebna jest taka sama wrażliwość, dostrzeganie całego człowieka: głodu duchowego oraz głodu ciała.
Głoszenie Ewangelii to także podzielenie się chlebem, to zaradzenie materialnej biedzie. Mówienie o miłości jest wiarygodne tylko wtedy, kiedy łączy się z czynem miłości. Jezus w Eucharystii nie tylko nas naucza, ale także karmi. Daje nam siebie jak chleb. Naśladujmy Jego miłość.
Kolekta
Boże, Obrońco ufających Tobie, bez Ciebie nic nie jest mocne ani święte, + spraw w swoim wielkim miłosierdziu, abyśmy pod Twymi rządami i Twoim przewodnictwem dobrze używali rzeczy przemijających * i nieustannie ubiegali się o dobra wieczne. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, + który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, * Bóg, przez wszystkie wieki wieków.
