W Ewangelii św. Jana Pan Jezus nazywa szatana „kłamcą i ojcem kłamstwa” (J 8,44), natomiast nigdzie nie mówi, że jest on „ojcem łakomstwa” czy też „ojcem lenistwa”, dlatego nieuwzględnienie kłamstwa w spisie siedmiu grzechów głównych jest rzeczywiście zastanawiające. W celu zrozumienia tej sytuacji należy najpierw precyzyjnie określić, czym są owe grzechy główne.
Spójrzmy na encyklopedyczną definicję. W „Encyklopedii PWN” czytamy, że „grzechy główne w największym stopniu powodują utratę więzi człowieka z Bogiem i innymi ludźmi”. Definicja ta jest nieścisła, ponieważ utrata więzi z Bogiem dotyczy każdego grzechu ciężkiego. Bliższa prawdy jest definicja ze „Słownika języka polskiego PWN”. Według niej siedem grzechów głównych to „siedem skłonności do złego”. Nie chodzi więc o sam grzeszny uczynek, ale o pewną predyspozycję do konkretnych grzesznych zachowań. „Skłonność”, choć nie jest najlepszym synonimem dla grzechów głównych, gdyż oznacza potencjał, a nie stan faktyczny, zbliża nas do zrozumienia ich natury.
To dla nas sygnał, że cenisz rzetelne dziennikarstwo jakościowe. Czytaj, oglądaj i słuchaj nas bez ograniczeń.
o. Wojciech Surówka